En niet het snijden doet zo’n pijn,
maar het afgesneden zijn *
Wie kent niet deze dichtregels van M. Vasalis?
Gisteren kwam ik andere – ongetwijfeld ook hele bekende, maar mij toe nu toe niet bekende – dichtregels tegen van deze dichteres. Dichtregels die me niet alleen aanspreken, maar die me ook zo heel bekend voorkomen.
Ik wil ze graag me je delen.
‘Steen’
Verdriet kit al mijn krachten samen,
Zodat ik roerloos word als steen.
Mijn hele wezen wordt materie,
een ondoordringbaar star mysterie,
o sla de rots, opdat ik ween
*
Sotto Voce
Zoveel soorten van verdriet
ik noem ze niet
Maar één, het afstand doen en scheiden
En niet het snijden doet zo´n pijn,
maar het afgesneden zijn.
Nog is het mooi, ´t geraamte van een blad,
vlinderlicht rustend op de aarde,
alleen nog maar zijn wezen waard.
Maar tussen de aderen van het lijden
niet meer om u mee te verblijden:
mazen van uw afwezigheid
bijeengehouden door wat pijn
en groter wordend met de tijd.
Arm en beschaamd zo arm te zijn.
M. Vasalis
1909-1998. Pseudoniem van Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans;
arts en kinderpsychiater.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Een levens veranderend weekend in Codiponte - 26 maart 2024
- Centro Biografico op CodiponteCastello vele stappen dichterbij - 21 maart 2024
- De bijzondere kracht van erkennen - 9 maart 2024