Funale verlaat Uitgeverij Gopher: let op bij boekbestellingen

Uitgelicht

Gepubliceerd op woensdag

Funale verlaat Uitgeverij Gopher: let op bij boekbestellingen LET OP!! Als gevolg van de stapeling negatieve ervaringen met Uitgeverij Gopher hebben we besloten gewoon weer uit te geven in eigen beheer.  Elk voordeel heeft z’n nadeel * Voordeel van ons … Lees verder →

Hans Rooduijn: De voorloper

Gepubliceerd op woensdag

Hans Rooduijn: De voorloper

Het gedurfde leven van mijn vader.

Levensverhaal

Levensverhaal van Hans Rooduijn (later: Roduin), 1915-1989, 11 jaar toen hij zijn vader verloor, samengesteld en geschreven door zijn zoon Tom Rooduijn.

Wanneer Hans Roduin in 1989 vermist raakt in de buurt van het Noord-Italiaanse bergdorp Fanghetto, gaat zijn zoon Tom Rooduijn naar hem op zoek. Na de vondst van zijn lichaam besluit Tom het raadselachtige leven van zijn vader te reconstrueren.
Als jonge dichter en theoloog weigert Hans in 1939 dienst en zit hij anderhalf jaar vast in Veenhuizen. In de oorlog biedt hij vanuit zijn antiquariaat d’Eendt in Amsterdam hulp aan Joodse onderduikers. Zijn sociëteit Le Canard vormt in de jaren vijftig het centrum van de artistieke voorhoede.

Gelukkige jeugd

‘Gelukkige jeugd (tot mijn twaalfde) schrijft Hans Rooduijn in een autobiografische notitie vele jaren later. Heel veel later initieert hij als dramaturg een toneelstuk naar Kees de Jongen, het boek Kees de jongen geschreven door Theo Thijssen (1879-1943, 11 jaar toen hij zijn vader verloor). Voor een boekje bij het stuk selecteert Hans Rooduijn fragmenten uit geschriften van Theo Thijssen. Zoals over de dood van Thijssens eigen, 27-jarige vader, door tuberculose: ‘Ik weet dat het ontzaglijke veranderingen in ons gezinsleven heeft gebracht: ik zou bijna willen zeggen: het is een catastrofe geweest, die ons, kinderen, in stormachtig tempo tot wezenlijk andere wezens heeft gemaakt.’

Ook het mooiste boek begint met de kleinste notitie

‘Je zou een boek over hem moeten maken‘ raadt journalist Henk Hofland Tom Rooduijn aan. Hofland schenkt hem een klein notitieboek. ‘Ook het mooiste boek begint met de kleinste notitie.’

Fanghetto

In 1971 ontdekt Hans Rooduijn het Noord Italiaanse dorp Fanghetto. In de loop van de jaren ontwikkelde zich daar een soort Nederlandse enclave. Over Fanghetto lees je onder anderen meer in het boek Bewaar de zomer van Alma Matthijssen: 1984 –         , 10 jaar toen ze haar vader verloor.

Lezen

Drie mooie, liefdevolle en inspirerende dagen in Codiponte

Gepubliceerd op maandag

‘Poeh, warm hier!’ We stappen rond drie uur uit het vliegtuig op Galilei Galileo, het vliegveld van Pisa. ‘Maar gelukkig een heel andere warmte hier dan in Nederland.’ En het gaat nog veel warmer worden in de komende dagen. Dat zullen we zeker mee gaan maken.

Naar Codiponte

‘Je moet echt eens met me mee naar Codiponte’ heb ik sinds de aankoop van mijn huis in Codiponte al een aantal keren tegen mijn broer gezegd. Mijn huis zien. Het pleintje. Kennismaken met Maartje en Davide. Kennismaken met ons project, ons ’tweelinghuis’ op het pleintje: Casa Matilda en Casa La Rocca. Codiponte zien. De omgeving leren kennen. Maar ja: mijn broer is met pensioen, en dus drukker dan ooit. Maar het is gelukt. Afgelopen voorjaar hebben we doorgezet. En nu zijn we dus geland op het vliegveld van Pisa, en begeven ons naar het autoverhuurbedrijf. Hij rijdt. Want ik, 75+, betaal tegenwoordig een vermogen om een auto te mogen huren, en besturen. Dat doen we niet voor de drie dagen die we in Italië zijn.

Samen eten

Aan het einde van de middag komen we aan in Codiponte, bij de brug waar Davide ons al op staat te wachten om naar boven, naar de Concia te lopen. Mijn broer krijgt voor deze dagen Cypres toegewezen. Het heerlijke huisje, met het prachtige uitzicht op de Apuaanse Alpen. Zelf slaap ik voor deze keer in de ‘kraamkamer’. De kamer waar tal van Codiponters zijn geboren. In Stalla. Het koele appartement, met de buitenkamer. ‘Morgen lopen we naar Castello, het pleintje en het huis. Eerst vanavond samen eten met Maartje en Davide, op de binnenplaats van de Concia‘ besluiten we. Zo Italiaans als het maar kan. Samen heerlijk eten, samen kennismaken, samen ervaringen uitwisselen. Ik had er op vertrouwd, en het gebeurt. Het klikt tussen mijn broer, en Maartje, en Davide. Samen op de Italiaanse binnenplaats, onder de Italiaanse sterrenhemel.

Codiponte Castello

De volgende ochtend gaan we het doen. Op naar CodiponteCastello. Naar Casa Matilda. Casa La Rocca. Het pleintje. Op haar gebruikelijk manier sjeest Maartje ons in de auto naar boven. Spannend vind ik het wel, maar ondertussen vertrouw ik er ook op dat mijn broer de staat van Casa Matilda doorziet. En JA. Dat doet hij. Dat doet hij echt. Hij ziet de klus. Maar ook de mogelijkheden. Ook al kunnen we eigenlijk niet veel meer binnen zien. De vloeren zijn te onbetrouwbaar geworden.

Gesprek met de geometra

De volgende ochtend, vrijdagochtend, heeft Maartje in Casola een gesprek met de geometra – de bouwkundige – kunnen regelen. Ook daar zit mijn broer zichtbaar te genieten van wat hij te horen krijgt, en vooral te zien. De liefde en het enthousiasme van geometra Francesca en Maartje voor Casa Matilda werkt aanstekelijk. Echt!

Drie mooie, liefdevolle en inspirerende dagen

Het is kort, de drie dagen die we daar zijn. Maar wat is het bijzonder om mijn broer in zo korte tijd rond te zien lopen alsof hij er helemaal thuis is. Wat geniet ik deze dagen van dit samenzijn met mijn broer, en met Maartje en Davide. Zoals je op de foto kunt zien: er wacht echt een hele klus. Maar wat zal het mooi gaan worden. Wat zal Casa Matilda een gastvrij Huis voor Levensverhalen worden. Ik ben er helemaal gerust op.

Dichtbij – Babette van Drunen

Gepubliceerd op maandag

Dichtbij

Steeds meer mensen – Verlaat Verdriet-ers ook – kiezen ervoor hun boeken uit te geven in eigen beheer. Babette van Drunen stuurde mij haar boek dat ze recent in eigen beheer heeft uitgegeven. Ze verloor haar vader in haar vroege jeugd.

Babette van Drunen

In dit indringende en persoonlijke boek neem ik je mee op een reis door rouw, herinnering en geloof. Na het verlies van mijn vader op jonge leeftijd, bleef een ondraaglijk verdriet achter – én een diep verlangen om hem te leren kennen. Maar hoe leer je iemand kennen die er al twintig jaar niet meer is? Door de verhalen van anderen. Hun woorden werden spiegels waarin ik stukje bij beetje mijn vader leerde zien, en mezelf.

De weinige herinneringen die ik aan hem heb, werden mijn ankerpunten. Eén moment – op zijn schoot, na het avondeten – werd mijn veilige haven. Later begreep ik: dit beeld werd ook de basis van mijn Godsbeeld. In de zoektocht naar mijn vader vond ik de weg terug naar mijn Hemelse Vader.

Dit boek is een rauw, eerlijk en hoopvol verhaal over verlies en herstel. Over gebrokenheid, heimwee en het zoeken naar een thuis dat niet met mensenhanden gemaakt is. Over hoe verhalen – van mensen én van God – ons helpen onszelf terug te vinden. Het is een uitnodiging om mee te wandelen, te voelen, te reflecteren. En misschien, net als ik, weer thuis te komen.

Rouw

Als ik maar kon herinneren hoe je stem klonk
op de dagen waarop de pijn mij doordrong
als ik maar kon voelen hoe jouw handen
op mijn schouders een steun zouden zijn
op dagen waarop ik mijzelf niet
wist vast te houden
de woorden die je mij toe zou fluisteren
als ik me geen raad wist
maar jij altijd zou luisteren

Kennis maken

Maak kennis met Babette van Drunen op Kenniscentrum Verlaat Verdriet 

Bestellen

Dichtbij

 

Mama wil weg – een zoektocht naar mijn moeder

Gepubliceerd op zondag

    Mama wil weg – Een zoektocht naar mijn moeder

    Mirjam van Biemen

    Mirjam van Biemen was acht jaar oud toen haar moeder een einde aan haar leven maakte in een psychiatrische inrichting. Jarenlang bleven de ware toedracht en motieven achter deze daad verborgen. In het gezin rustte er een taboe op Mirjams moeder – haar leven leek in één klap uitgewist, alsof ze niet bestaan had.

    In dit literaire non-fictieboek gaat Mirjam op zoek naar wie haar moeder was en wat haar dreef, geholpen door haar moeders’ dagboeken en gesprekken met betrokkenen. Het resultaat is een indringende, maar ook prachtig geschreven pageturner die geen lezer onberoerd zal laten.

    Zoektocht

    ‘Alles aan dit boek is mooi. De zoektocht naar wie haar moeder écht was, terwijl ze als kind alleen hoorde: Je moeder was gek. En dan nu, op deze leeftijd, haar een eerbetoon geven en dat beeld rechtzetten. Het gaat over wegkijken, vastgeroeste rolpatronen en de angst om alleen achter te blijven. Maar bovenal over de liefde van een dochter voor haar moeder. En andersom.
    Sophie Hilbrand

    Zien

    Mama wil weg – een zoektocht naar mijn moeder
    https://www.vpro.nl/speel~RBX_NTR_733981~mama-wil-weg~.html

    Bestellen

    Mama wil weg

     

    Marijke van Oosterzee: Vreemde kamers

    Gepubliceerd op dinsdag

    Boek van Marijke van Oosterzee over identiteit en thuiskomen na vroeg ouderverlies.

    We kennen elkaar al jaren, Marijke en ik. Lang geleden deed Marijke mee aan een Verlaat Verdriet-workshop. Met enige regelmaat verbleef ze in Vierhouten. Nu ze zich daar definitief heeft gevestigd ontmoeten we elkaar vaker. Inmiddels schreef ze haar boek over haar levenservaringen, voor en na het verlies van haar moeder toen ze acht was. Haar boek is verschenen. Ik deel het graag met je.

    Vreemde kamers

    Vreemde kamers gaat over het leven van een meisje van haar derde en haar achttiende. Als achtjarige verliest ze haar moeder, ze verhuist vijf keer naar een ander land, waar ze telkens een nieuwe naam krijgt en later krijgt ze te maken met een vrij harteloze stiefmoeder.

    Toch is het geen treurig boek. Er wordt haar niets verteld, maar ze luistert aan de deuren en bovenaan de trap naar de gesprekken van de volwassenen en komt zo aan snippertjes informatie over wat er gebeurt. Soms bespreekt ze dat met haar oudere zus of een lieve tante. Verder gaat ze naar school, leert ze zwemmen, de nieuwe taal en maakt ze nieuwe vrienden en vriendinnen. 

    Waargebeurde gebeurtenissen

    De auteur heeft de waargebeurde gebeurtenissen voorzien van kleuren en geuren uit haar herinnering en de overgeleverde anekdotes over toen. Het boek is geschreven in de ‘ik-vorm’ en in het hier-en-nu, waardoor het tot leven komt en de gebeurtenissen invoelbaar worden. 

    Commentaren van lezers

    • ‘Hartverscheurend, hartverwarmend.’
    • ‘Ontroering, verwondering en bewondering bij het lezen.’
    • ‘Persoonlijk, maar met genoeg afstand, knap geschreven.’

    Fragment

    De vader na het gesprek met de klassenleraar: “Ik weet niet wat ik hoor. Mijn ingetogen, stille, kleine dochter, die hier thuis rustig zit te borduren en heel gehoorzaam is, dat meisje dat in de klas zit weg te dromen, die gilt op het schoolplein de hele school bij elkaar van onder tot boven. Ik wist niet dat je zo’n stem in je had.” Hij valt stil, vervolgt: “Ik begrijp trouwens wel beter waarom je zo vaak je botten breekt.”

    Interview

    Interview met auteur op RTV-Nunspeet

    Bureau Funale is volop in beweging!

    Gepubliceerd op maandag

    ‘Ze is een laatbloeier’ zegt de aardrijkskunde leraar tijdens een gesprek tegen mijn vader en zijn tweede vrouw.
    ‘Je bent een laatbloeier’ zegt de tweede vrouw van mijn vader na dat gesprek tegen mij. Woedend ben ik. Wat heb ik er op mijn vijftiende aan een laatbloeier te zijn.
    Ik ben een laatbloeier. Inmiddels zijn we zestig jaar verder. Oké – ik ben een laatbloeier. En ook nog met plezier!

    Na decennia van solistisch werken aan onderzoek en ontwikkeling van inhoud van Verlaat Verdriet en verlate rouw openen zich voor mij nieuwe wegen. Schouder aan schouder werken met ervaringsgenoten aan Verlaat Verdriet en verlate rouw. Wat een ongekende weelde!

    Bureau Funale is volop in beweging

    • De nieuwe website Kenniscentrum Verlaat Verdriet die Stephanie in samenwerking met Ronald heeft gemaakt, onderhoudt en steeds verder uitbreidt.
    • Verlaat Verdriet-symposium voor hulpverleners Teruggaan om verder te kunnen op zaterdag 8 november 2025, die we met een mooie groep enthousiaste Verlaat Verdriet-ervaringsgenoten op stapel zetten. Uniek in Nederland: Verlaat Verdriet-ervaringskennis delen met hulpverleners!
    • Uitgeverij Funale gaat weer uitgeven in eigen beheer. We werken hard aan een nieuwe druk van Teruggaan om verder te kunnen, aangevuld met een extra boek: deel 2 – Handreikingen voor hulpverleners. Als alles verloopt volgens plan kunnen we tijdens symposium Teruggaan om verder te kunnen Deel 2 ten doop houden.
    • Website www.verlaatverdriet.nu gaat onder het mes. In juli een nieuwe bespreking met ervaringsgenote/webmaster Juliette: hoe verder met de site?
    • Verder verduurzamen van mijn Verlaat Verdriet-werk, onder meer door mijn boeken onder te brengen in heruitgave. De eerste besprekingen met ervaringsgenote Simone Gerich heb ik daar reeds over gevoerd.
    • Van alles wat zich nog meer voordoet, en voor kan doen. Alles wat kan, nu we schouder aan schouder werken aan Verlaat Verdriet en verlate rouw.

    Internationaal

    • Vertalen van mijn boeken. Al jaren dringt Juliette er op aan: jouw boeken zijn het waard vertaald te worden. Zodat jouw unieke ervaringskennis van Verlaat Verdriet en verlate rouw ook beschikbaar wordt voor Verlaat Verdriet-ers in andere landen. Nieuwe perspectieven openen zich!
    • Casa Matilda – Huis voor levens verhalen in Codiponte. Het contract met de aannemer is getekend. Het zal nog even duren voor Casa Matilda geopend kan worden, maar er wordt aan gewerkt!
      • Via Matilda – Cammino dell’Amore – Pad van liefde/bezinning/rouw in Codiponte. Verbonden aan Casa Matilda, maar open voor ieder die dit pad van liefde wil gaan. Ook aan Via Matilda wordt gewerkt. De vele reacties tot nu toe op dit idee/plan zijn werkelijk hartverwarmend!

    Schouder aan schouder

    Ben je Verlaat Verdriet-ervaringsgenoot? Voel je je geïnspireerd door alles wat nu gaande is? Heb je kwaliteiten die ons werk verder kunnen helpen?
    Meld je aan bij Titia:

     

    Funale verlaat Gopher: Uitgeverij Funale herleeft!

    Gepubliceerd op zondag

    ‘Uitgeverij Gopher is toch wel een betrouwbare uitgeverij?’ Nee! denk ik meteen. Uitgeverij Gopher is geen betrouwbare uitgeverij! Gopher is helemaal geen betrouwbare uitgeverij. Wat ik al een tijdje aanvoel denk ik dus nu ook. Uitgeverij Gopher is geen betrouwbare uitgeverij.
    Enige tijd geleden ontving ik een mailtje van een Verlaat Verdriet-er die meer dan twee maanden na het bestellen – en de betaling – van het Verlaat Verdriet (Ver)Werkboek nog steeds geen boek heeft ontvangen. Een Verlaat Verdriet-er die – ondanks herhaalde pogingen – Uitgeverij Gopher telefonisch niet te pakken heeft kunnen krijgen. Nooit antwoord krijgt op mail die ze stuurt om te vragen wat er met haar bestelling is gebeurd. Deze Verlaat Verdriet-er mailt me. ‘Uitgeverij Gopher is toch wel een betrouwbare uitgeverij?’  Het antwoord is: NEE!

    Ergernis op ergernis

    Van buiten een veelbelovende hybride uitgeverij, van binnen een aaneenschakeling van knulligheid. Wanprestatie op wanprestatie. Ergernis op ergernis. Begeleiding van het proces van druk-klaar aangeleverd manuscript tot fysiek boek: toppunt van incompetentie. Nul toekomstvisie. Falende administratie. Onprofessionele zakelijke communicatie. Verdwenen boeken. Stuitend onprofessionele ontbinding van overeenkomsten. Wanprestatie op wanprestatie. Ergernis op ergernis.

    Uitgeverij Funale herleeft

    Spijt heb ik niet. Wel een verhaal. En dat verhaal gaat door. Zoals zo vaak bij het beëindigen van een relatie die al langere tijd niet meer klopt: een oude deur sluit. Nieuwe deuren openen zich. Vooralsnog geven we weer gewoon uit in eigen beheer. Zo komen mijn oorspronkelijke opleidingen in het boekenvak toch mooi weer van pas! Nieuw plezier. Minder ergernis. Meer kwaliteit. Uitgeverij Funale herleeft!

    Boeken leveren

    Als gevolg van de ontbinding van de overeenkomsten met Gopher bestaat op dit moment onduidelijkheid over de boekenvoorraad. Direct leverbaar is Verlaat Verdriet (Ver)Werkboek. Van de voorraad andere boeken –  Teruggaan om verder te kunnen, Gids voor Verlaat Verdriet en Gat in je ziel weten we op dit moment niets (vandaag: 15 juni 2025).

    Voor bestellingen van het Verlaat Verdriet (Ver)Werkboek en/of voor informatie over de andere boeken van Titia Liese stuur een mail naar

     

    ‘Wat blijft’ – een expositie over worden wie je bent na jong ouderverlies

    Gepubliceerd op vrijdag

    Kunstenaar Bastiaan van den Berg stuurde mij afgelopen week een bericht over zijn komende expositie in Deventer. Ik geef zijn bericht graag aan je door. Verlaat Verdriet-ers die aanwezig waren bij symposium ZEER herinneren zich mogelijk nog het leren jasje dat Bastiaan daar exposeerde. Een bijzonder leren jasje. Het jasje dat van zijn papa was geweest. Het jasje dat Bastiaan nu zelf graag droeg. Inmiddels zelf vader geworden. Nu was het jasje dat voor hem Papa’s jasje was geweest voor zijn kinderen opnieuw Papa’s jasje.

    Een expositie over worden wie je bent na jong ouderverlies

    Hij was 40, ik was 8. Mijn dochter is 8, ik nu 38. Hij ging dood, ik ben er nog. Opgroeien en rouwen gaat niet tegelijk zeggen ze. Ik had en heb dus nog wel wat op te ruimen. Maar wat raak je kwijt als het echt opgeruimd is? En wanneer weet je wie je bent?

    In de expositie ‘Wat blijft’, maak ik ruimte voor de gevolgen van als kind mijn ouder verliezen. Een expositie over het zoeken naar wie ik ben en wie mijn vader is. Een expositie over ruimte geven aan dat wat er door het verlies nou eenmaal is. We ruimen op, kijken wat blijft.

    Programma

    Twee weken lang mag ik De Ruimte gebruiken in Deventer. Een experimentele plek voor makers die als atelier en expositieruimte wordt gebruikt. ‘Wat blijft’ wil ik graag samen met jou laten ontstaan, daarom is de expositie ook tijdens de opbouw al geopend.

    • 22 juli – 26 juli opbouwen | deze dagen bouw ik de expositie op, we installeren de werken, proberen dingen uit. Welkom om een handje te helpen! Tussen 11-16 uur.
    • 27 juli -3 aug bekijken en bespreken | van 27 juli t/m 3 augustus ben ik dagelijks aanwezig tussen 11-16 uur, zodat je de expositie kan bekijken en als je wilt in gesprek te gaan over de werken.

    Open voor spontaan initiatief

    Ga je ‘aan’ op het thema en vind je het leuk iets te organiseren tijdens deze twee weken? Voel je dan vrij contact op te nemen, lijkt me leuk te kijken wat we samen kunnen doen. Mail mij op 

    Locatie en tijden

    De Ruimte
    Nieuwstraat 38
    Deventer

    • 22 julli – 26 juli OPBOUW | 11-16 u.
    • 27 juli – 3 aug EXPOSITIE | 11 -16 u.

    Wat ga je zien

    Ik maak graag ruimte voor wezenlijke vragen, maar geloof ook erg in het spelen met deze vragen. Het thema voelt misschien groot en zwaar, in uitwerking is er ook genoeg ‘lucht’ naar mijn idee. In de expositie komen eerdere werken terug die ik gemaakt hebt zoals De Tranentent, Alles heeft zijn tijd, DHZ-gender, Iets om op te kauwen e.a.. Daarnaast geeft deze residentie mij de kans om groter nieuw werk uit te testen. O.a. mijn potgrond en adoptiebureau Lost Boys zien er voor het eerst het levenslicht. Voor een impressie van de werken die er te zien zullen zijn, klik hieronder onder de afbeeldingen.

    Je ogen openen voor Verlaat Verdriet

    Gepubliceerd op dinsdag

    Je verloor in je jeugd, op een leeftijd jonger dan 21 jaar een ouder – of je beide ouders – door de dood. Word je nu, als volwassene – geconfronteerd met tal van moeilijkheden die zowel van psychische als van lichamelijke aard kunnen zijn?
    Je bent bijvoorbeeld gevoelig voor depressie. Voor angst- en paniekaanvallen. Voor stress. Meer dan eens in je werkzame leven ben je geconfronteerd met burn-out. Je bent gevoelig voor verslavingen. Suïcidegedachten spelen door je hoofd. Of je kent op verschillende manieren (chronische) fysieke pijnen. Of (chronische) vermoeidheid. Toch twijfel je of er een verband is tussen de moeilijkheden die je nu ervaart en het vroege verlies van je ouder(s). Of je wilt daar helemaal niets van weten. ‘Dat heb ik allang verwerkt.’ Je bent bereid te werken aan problemen van nu, maar niet (ook nog eens) aan Verlaat Verdriet-thema’s. Zonder dat is het leven al ingewikkeld en moeilijk genoeg.

    Je ogen openen

    Dan kan het, ook al wil je dat eigenlijk niet, toch helpend zijn om een stap te zetten. Bijvoorbeeld door de Zelftests op de Verlaat Verdriet-site te doen. Deze eenvoudige Zelftests zijn gebaseerd op de Kenmerkende Patronen bij Verlaat Verdriet. Alle Verlaat Verdriet-ers met wie ik in de afgelopen jaren contact heb gehad hebben zich – zonder uitzondering – in deze Kenmerkende Patronen herkend. Mogelijk niet in alle patronen, maar ook een paar patronen kunnen je de ogen al openen. Confronterend misschien. Pijnlijk ook. Maar ook een enorme opluchting. Je kunt weer verder. Ook al is het dan mogelijk toch met thema’s uit de gevolgen van jong ouderverlies op de langere termijn.

    Tip

    Doe de Zelftest 1 en Zelftest 2.

    Lezen

    Doen

    Gevoelswoordenboek