We zijn donderdagavond de 10e maart, voor mij als gewoonlijk, met z’n drieën aan het werk gegaan: twee deelneemsters en ik.
Al aan het begin van de avond vertel ik E. en T. wat er bij mij gaande is. We kunnen er open over spreken. Als er vragen zijn mogen die wat mij betreft op elk moment gedurende, of ook na, de workshop gesteld worden. Ik beloof dat ik de komende dagen niet zal doen alsof er niets met me aan de hand is. Tegelijkertijd vraag ik E. en T. er op te vertrouwen dat ik me niet stoerder voordoe dan ik ben als ik in deze dagen mijn eigen leven wat in de zijlijn parkeer, zodat de workshop over hen gaat, en niet over mij.
Samen ronden we zaterdag, aan het einde van de middag, de workshop op een mooie manier af. Er hebben zich weer zoveel prachtige, pijnlijke en ontroerende momenten voor gedaan. Wat een prachtige vrouwen! Wat een inzet! Wat een intense, intensieve en mooie workshop!
Ik zie de toewijding waarmee T. (Tamar) deze dagen aan het werk is. Ik hoor het vele werk dat ze sinds jaren heeft verzet om de weg naar zichzelf terug te kunnen vinden. Voorzichtig steekt een oud verlangen bij mij de kop weer op: iemand vinden, ten minste twintig jaar jonger dan ik, aan wie ik – in het vertrouwen dat het in goede handen terecht komt – de rijkdom van mijn geestelijke Verlaat Verdriet-erfenis na kan en mag laten. Ik besef te goed dat ik andermaal op een punt in mijn leven ben aangekomen waarin dit verlangen actueel geworden is.
In de laatste uren van de workshop vraag ik Tamar (die meerdere opleidingen tot therapeut heeft gevolgd, hoewel ze nu in een heel andere werksoort werkzaam is), of ze ooit heeft overwogen Verlaat Verdriet-processen te begeleiden. Wat aarzelend zegt ze daarop: Ja.
Ik vraag haar of ik er in de komende tijd op terug mag komen. Ook daarop zegt ze Ja. We spreken af dat ik snel contact met haar op zal nemen.
Nu is het tijd geworden me voor te bereiden op de workshop van morgen, overmorgen en dinsdag. Zo kort aaneengesloten heb ik nog nooit twee workshops gegeven…… Gelukkig komt Els morgen al in de vooravond om me bij de workshop te assisteren. We hebben intussen al een flink aantal keren samen workshops gegeven en zijn goed op elkaar ingespeeld. Ook de praktische verzorging van de maaltijden en dergelijke loopt samen met Els altijd op rolletjes. Heerlijk dat ze er bij wil zijn.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025