Sinds jij ons verliet
zit er een zwart gat in mijn hart,
waardoor ik mijzelf kan verliezen in een peilloos diep verdriet.
Het overvalt me op onverwachte momenten,
is alles overweldigend en grijpt me bij de keel.
Mijn hoofd explodeert, mijn hart scheurt uit elkaar,
een oceaan aan tranen, het lijkt of er geen einde aankomt.
Er komt geen woord meer uit, ik ben afgesneden van mijn gevoel.
Het omrandt mooie momenten zwart en verzwaart mij.
Soms ben ik bang erin te verdwijnen en nooit meer boven te komen.
Maar dat gebeurt niet – ik ben een overlever, omdat jij ons verliet.
Ik kende grote eenzaamheid, miste een vangnet, een plek vol warmte om in thuis te zijn.
Wie droogt nu mijn tranen als ik mij verloren voel?
Jij ging – en ik was nog niet klaar om het alleen te doen.
Ik heb je ontzettend gemist in mijn leven – en mis je nog steeds.
Joyce,
43 jaar,
8 jaar
toen ze haar moeder verloor door zelfdoding
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Herinneringsboeken gratis te downloaden - 1 maart 2025
- Simon zonder zonder: Willem Asman - 28 februari 2025
- Wij van Kenniscentrum Verlaat Verdriet - 28 februari 2025