‘Kan Titia eigenlijk wel mee’, heeft de organisator van het gemeenteraad-reisje M. een aantal keren gevraagd. Dat weten we niet, was het enige antwoord dat M. kon geven. Een week of twee tevoren konden we aangeven dat het wel kan. En het kan goed. Naar Enschede gaan we deze keer, om het gebied te bekijken waar de vuurwerkramp heeft plaatsgevonden. Zelf verbleef ik op Terschelling, in verband met een Terugkomweekend van de eerste Zonder Moeder-workshops, toen de vuurwerkramp plaatsvond. En dan nu, zoveel jaren later, naar Enschede om te zien wat er geworden is van de plek waar dat allemaal gebeurde. Indrukwekkend, maar ook heel speciaal om te zien en te ervaren wat planmatigheid vanaf het nul-punt in een groot gebied kan doen. Merkwaardig hoe iets tegelijkertijd in de herinnering afschuwelijk kan zijn en dan nu in de waarneming mooi. De herinnering aan de ramp is nog vers, de wond is nog vers, maar ook zie je hoe herinneringen in dit gebied vorm hebben gekregen en daarmee levend zijn. In het verleden ligt het heden, in het heden ligt de toekomst. De eenzijdige en dwingende ideeën uit de lineaire tijdsopvatting – altijd verder moeten en niet achterom kijken – zijn op deze plaats overwonnen. Wat een innerlijke rust geeft dat. Ook al is de aanleiding nog zo vreselijk, het is belangrijk te herinneren, te weten wat er is gebeurd en dat weten deel uit te laten maken van het heden. Zodat je kunt begrijpen waarom sommige belangrijke dingen zijn zoals ze zijn en ermee te leven zonder ze weg te stoppen – waardoor ze een ondergronds leven gaan leiden en je leven beïnvloeden op onduidelijke, maar duidelijk aanwezige manieren.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Herinneringsboeken gratis te downloaden - 1 maart 2025
- Simon zonder zonder: Willem Asman - 28 februari 2025
- Wij van Kenniscentrum Verlaat Verdriet - 28 februari 2025