Het pad dat ik niet nam
Burgemeesterscrisis op Terschelling. ‘Huh???’ zal je misschien denken. ‘Wat moet ik nou met Terschelling? En wat moet ik met een burgemeesterscrisis op Terschelling??’ Nou: daar hoef je niks mee. Niet met Terschelling. En ook niet met een burgemeesterscrisis.
Maar naar aanleiding van deze crisis plaatste een vaste columnist van weekblad De Terschellinger een column in verband met deze crisis. In zijn column haalt hij het beroemde gedicht aan van de Amerikaanse dichter Robert Frost: The road not taken.
En dit gedicht wil ik heel graag met je delen.
The road not taken
Two roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;
Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,
And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.
I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I —
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference
Robert Frost
1874-1963
Wikipedia
The road not taken is een dubbelzinnig gedicht dat de lezer uitnodigt om na te denken over keuzes in het leven. Als het leven een reis is, belicht dit gedicht de momenten in het leven waarop een beslissing moet worden genomen en de mens zich afvraagt: “Welke kant ga ik nu op?”
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Vijfentwintig jaar waarde van ervaringsdeskundige - 1 mei 2024
- Verlaat Verdriet-symposium: we gaan het doen! - 30 april 2024
- De veranderkracht van een weggelaten woord - 28 april 2024