We zitten samen te praten. Een Verlaat Verdriet-er die afgelopen winter een workshop bij me deed. En ik. Een prachtige workshop die hem het gevoel gaf: Ik ben er. Het komt goed.
Weerbarstig
De werkelijkheid is weerbarstiger.
Het leven van alledag.
De relatie met zijn vrouw staat onder spanning.
In zijn bedrijf hebben zich ingrijpende zaken voorgedaan die hun schaduw nog altijd werpen op het functioneren van zijn bedrijf. Van zijn eigen functioneren in zijn eigen bedrijf.
Hij twijfelt aan zijn vaderschap. Aan zijn rol als opvoeder. ‘Ik weet niet of ik het goed doe. Hoe kan ik weten of ik het goed doe? Ik mis mijn vader zo. Altijd. En steeds weer. Elke dag.’
De schoonheid van een verlaat rouwproces
Deze Verlaat Verdriet-er neemt zijn proces heel serieus. Onderzoekt de dingen waar hij tegengaan loopt.
‘Ik weet het’ zeg ik tegen hem. ‘Als jij je zo ellendig en onzeker voelt kun je het niet zien. De schoonheid van een verlaat rouwproces.’
Mijn opmerking komt niet bij hem binnen. Hij lijkt me niet te horen. Is vooral gefocust op wat hem niet lukt. Wat hem steeds weer bij de handen afbreekt.
Het komt goed
Aan het einde van ons gesprek kijkt hij me plotseling indringend aan. ‘Wat zei je eigenlijk…………..? Iets over proces……………? Schoonheid…………….?
Hij twijfelt.
Maar ik weet het.
Het komt goed!
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Herinneringsboeken gratis te downloaden - 1 maart 2025
- Simon zonder zonder: Willem Asman - 28 februari 2025
- Wij van Kenniscentrum Verlaat Verdriet - 28 februari 2025