Zwaar als lood
Zo kan het soms voelen. Van die dagen dat je het gevoel hebt dat je maar niet verder komt. Niet vooruit, in ieder geval. Loodgrijs. Uitzichtloos. Loodzwaar. Van die dagen waarop je het gevoel hebt tegen stroop in te moeten zwemmen. Waarop je geen uitweg ziet. Waar je doodmoe van wordt.
Beeld
Bij het opruimen van m’n Terschellingse schuurtje kwam ik een emmertje vis-lood tegen. Loodzwaar. Ineens was daar het beeld. Moest dat zware, grijze lood op de foto.
Delen
Op dagen die zo zwaar voelen als lood helpt delen. Onmiddellijk. Maar – niet altijd is er iemand in de buurt met wie je kunt delen.
Taal
Schrijven helpt. Ook. Je beseft het. Je weet het. Ook. Maar ja: wat moet je dan schrijven? Waarover? Hoe?
Als je de tijd neemt, vind je woorden
De schrijf-retreat De weg van liefde biedt je
Tijd, aandacht, rust, inspiratie;
Ruimte om op zoek te gaan naar beelden en symbolen die bij jou passen;
Eenvoudige schrijfoefeningen die jou op weg helpen;
Liefdevolle zorg en heerlijk eten in Villa le Muse;
De mogelijkheid te delen met ervaringsgenoten;
De deskundigheid van Titia Liese, die jou bijstaat als je daar behoefte aan hebt.
Stromen
Zo kan ook wat zwaar voelt als lood weer gaan stromen.
Ook bij jou.
