Woorden en daden
Herken je het? Een tijd waarin je het gevoel hebt dat je tot stilstand bent gekomen? Je voelt dat er iets gaande is in je. Dat er iets aan het veranderen is. Maar wat? Hoe? Waarom? Wanneer? Je voelt je ongemakkelijk. Komt niet tot daden. Wordt ontevreden over jezelf. Hoe zit het met woorden? Hoe zit het met daden?
Dan ineens gebeurt er iets. Iets van buitenaf. Waardoor je als het ware een stroomstoot(je) krijgt. Er komt iets bij je binnen. Iets in je resoneert. Er gebeurt iets. In je lijf. In je hoofd. Er lijkt iets zichtbaar te worden. Puzzelstukjes vallen op hun plek. Een nieuwe weg wordt zichtbaar. Nieuwe perspectieven.
Mijnen en mijlpalen
Mij overkwam dat in het afgelopen jaar. Al een hele tijd worstelde ik met wat ik ‘Het Mijnenveld‘ heb genoemd. Als ik ergens iets vanaf weet dan is het van het mijnenveld waar Verlaat Verdriet-ers hun weg in moeten zien te vinden in hun verlate rouwproces. Als ik ergens verstand van heb dan is het van de complexiteit van het mijnenveld. Het mijnenveld waarin je hele leven als het ware samenkomt. Altijd weer had ik daarover een soort van ‘schuldgevoel’ (ook al weet ik beter dan wie dan ook hoeveel bewustwording juist dat mijnenveld teweeg brengt als we in de workshop Verlaat Verdriet stilstaan bij mijn ’theorie’. En dus ook bij het mijnenveld). Dat er een weg Er in is: zoveel is wel duidelijk. Maar hoe vertel ik Verlaat Verdriet-ers dat er ook een weg Er uit is? Onlangs gebeurde het. De ommekeer. Een verspreking. Maar een hele mooie verspreking. In plaats van Mijnenveld werd het woord Mijlpalen genoemd. Ineens had het mijnenveld niet alleen maar een INGANG. Het mijnenveld kreeg ook een UITGANG. Mijlpalen! Zo sterk dat het bij mij ook onmiddellijk visueel werd. Daar gaat nog iets van komen. Let maar op!
Geen theorie, maar een model
‘Jij hebt geen theorie’ zei de wetenschapper gisteren tegen me tijdens ons gesprek. ‘Jij hebt een model. Ik ben nou eenmaal wetenschapper. Dus nee: jij hebt geen theorie. Jij hebt een model. En dat is veel beter. Een theorie ligt vast. Een model kan veranderen.’ Ik wist het. Maar ik kon het zelf geen woorden geven. Gelukkig deed hij dat, de wetenschapper (die mij overigens meteen ook even ging uitleggen wat er gebeurt bij jonge kinderen die een ouder verliezen. Maar dat even terzijde). Er gebeurde echt iets in me. Er openden zich nieuwe wegen. Waar precies naartoe: dat weet ik nog niet. Hoe precies: dat weet ik ook nog niet. Wanneer precies: nou het is al begonnen.
2024
Leef mee.
Denk mee.
Doe mee.
Ga mee.
Je bent van harte welkom!
Zien
- Het mijnenveld
- Rouw kent geen tijd
- Schilderij: Edward Munch,
1863-1944, 5 jaar toen hij zijn moeder verloor.
Edward Munch
Lezen
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- De mythe van veerkracht, en wetenschappelijk onderzoek - 15 september 2024
- Gedicht van Wislawa Szymborska: Grote pret - 11 september 2024
- Kennismaken met Casa Matilde - 9 september 2024