Schoonheid
Soms voel je dat er iets in je gaande is. Er gebeurt iets. Verandert iets. Maar wat, dat kun je niet pakken. Je kunt het nog niet in woorden uitdrukken. Inmiddels ben ik gelukkig ervaren genoeg in innerlijke veranderprocessen om niet in paniek te schieten. Het proces z’n gang te laten gaan. Ik herinner me hoe ik, lang geleden – in een tijd van ook zo’n innerlijke aardverschuiving – aan mijn inmiddels overleden collega Marijke, religiewetenschapper en ritueelbegeleider vroeg: ‘Marijk, denk jij dat reïncarnatie in levenden lijve mogelijk is?’ ‘JA’ antwoordde Marijke onmiddellijk en hardgrondig. Waarmee ze mij voor altijd geruststelde over innerlijke processen. Ook als die innerlijke veranderingsprocessen voelen als aardverschuivingen. Als reïncarnatie in levenden lijve. Ik leerde de schoonheid zien van Verlaat Verdriet en verlate rouw. Marijke: voor altijd dank hiervoor.
In deze tijd maak ik weer zo’n innerlijk veranderproces mee. Ik heb een paar grote besluiten genomen. Besluiten die heel veel doen. Die van grote invloed zijn, niet alleen op mijn binnenwereld, maar ook op een wereld buiten mij. Waarin mijn binnenwereld en de buitenwereld met enige regelmaat niet op elkaar aangesloten (b)lijken te zijn.
Implosie
Gisteren bracht ik een bezoek aan de tentoonstelling van Levi van Veluw in Singer Museum in Laren. Bij deze tentoonstelling vielen mijn binnenwereld en de buitenwereld weer even helemaal samen. Implosie, the collaps of cohesion is een van zijn werken van deze tentoonstelling (zie beeld bovenaan deze blog). Op deze bijzondere expositie kom ik terug in een volgende blog. Mocht dit alvast jouw nieuwsgierigheid wekken: kijk op de site van Singer Museum Laren.
De schoonheid van littekens
De besluiten die ik heb genomen brengen veel teweeg in mijn binnenwereld. In mijn binnenwereld worden op een bijzondere manier oude thema’s aangeraakt. Thema’s van verlies. Van verdriet. Gevoelens van ontreddering en machteloosheid. Van rouw. Ik ben mij er weer van bewust wat breuk in mijn binnenwereld heeft veroorzaakt. Heeft betekend. Nu nog in mijn leven betekent. Mooi en bijzonder om dan een boek op mijn pad te krijgen van filosoof Daniël Schreiber: Thuis. Vandaag in huis gekregen. En meteen begonnen aan het laatste hoofdstuk: De schoonheid van littekens. Ook over dit boek in een volgende blog meer.
Lees meer
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Rien Poortvliet: De kabouter - 30 november 2024
- Liefde voor De weg van liefde - 23 oktober 2024
- Andreas Jonker: En toen vonden ze mijn vader - 27 september 2024