Regenboog
‘Als je de regenboog wilt zien, moet je de regen erbij nemen’. Jaren geleden kwam ik ergens dit gezegde tegen. Een mooi gezegde, vond ik. Het deed iets met me. Het was in de tijd dat ik nog steeds van het ene op het andere moment overvallen kon worden door sterk wisselende stemmingen. Het ene moment zag ik het leven helemaal zitten. Zat ik vol plannen en ideeën. Zag ik de toekomst zonnig in. Het volgende moment kon ik helemaal uit het veld geslagen zijn. Geen idee wat ik wilde, laat staan dat ik wist hoe ik het moest doen. Alles grijs en grauw, als op een grijze grauwe dag die maar niet over wil gaan.
Vallende humeuren
Een lastig fenomeen, dat ik zelf indertijd ‘vallende humeuren’ noemde. ‘Ik heb last van vallende humeuren’ dacht ik dan. En dacht dat die bij me hoorden. Dat het ‘in m’n genen’ zat. Lastig voor mijzelf, omdat het me altijd het gevoel gaf totaal niet op mezelf te kunnen vertrouwen. Maar niet alleen maar lastig voor mijzelf. Ook lastig voor mensen in mijn omgeving. Ook al omdat ik vaak geen idee had wat de aanleiding was voor zulke sterke stemmingswisselingen. Kon ik het ene moment gezellig zijn, gemakkelijk, aanspreekbaar, warm, aanwezig. Het volgende moment kon ik totaal ver-ijst zijn, gesloten, afwerend, ontoegankelijk, koud, afwezig. Geen touw aan vast te knopen. Niet voor mezelf. En niet voor andere mensen.
Wisselende stemmingen
Mogelijk herken je die stemmingswisselingen in jezelf. Die wisselende humeuren die even veranderlijk kunnen zijn als het Nederlandse weer. Het ene moment schijnt de zon. Het volgende moment zie je onheilspellende wolken verschijnen. Dan stormt het plotseling. Of het wordt windstil. Je ziet en regenboog verschijnen, en weet ineens weer: het komt goed.
Hoe zit dat bij jou? Hoe ziet de BeeldTaal van jouw weerkaart eruit?
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Herinneringsboeken gratis te downloaden - 1 maart 2025
- Simon zonder zonder: Willem Asman - 28 februari 2025
- Wij van Kenniscentrum Verlaat Verdriet - 28 februari 2025