Verlaat Verdriet-ers, en suïcidegedachten
‘Wat een prachtig symposium hebben jullie georganiseerd.’ ‘Wat een mooie waardevolle dag met al die mooie waardevolle Verlaat Verdriet-ers samen.’ ‘JA!’ Ik ontvang de complimenten van verschillende kanten graag. Het is een hele mooie dag geweest, symposium Ontmoeting met Ap Dijksterhuis op zaterdag 2 maart 2024. Ook ik heb genoten van al die blije mensen, die genoten van deze samenkomst.
En toch, ergens in mij, voel ik een klein, maar hardnekkig waarschuwingslampje. Uit mijn Verlaat Verdriet-werk weet ik vrij zeker dat tenminste driekwart van de Verlaat Verdriet-ers met wie ik heb gewerkt worstelen – of hebben geworsteld – met suïcidegedachten. Dat is veel. En het blijft bijna altijd onder de oppervlakte totdat……
Delen van Verlaat Verdriet-kennis
Op de vrijdagmiddag van de workshops deel ik altijd de Verlaat Verdriet-kennis die ik in de loop van de jaren heb ontwikkeld. De herkenning, en de erkenning, doet de deelnemers altijd zoveel goed.
……. op de vrijdagavond deel ik altijd het schema dat ik heb gemaakt over Ruptuur en Trauma. In dit schema laat ik zien hoe Verlaat Verdriet-ers gevoelig kunnen worden, bijvoorbeeld voor stress. Voor burn-out. Chronische vermoeidheid. Chronische pijnen. Voor angst- en paniekaanvallen. Voor depressie. Verslavingen. Dan komt ook suïcide-gedachten aan de orde. Soms wordt er meteen gereageerd. Soms wordt er vooral instemmend geknikt. Het wordt herkend, door minstens driekwart van de deelnemers.
Suïcidegedachten
De meeste Verlaat Verdriet-ers zijn niet actief suïcidaal. Maar ze kennen wel de leegte. Het gat in hun ziel. De innerlijke eenzaamheid. Het altijd aanwezige verlangen, zonder ooit goed te kunnen duiden waar dat verlangen over gaat. Ze kennen de intense, alleroverheersende vermoeidheid van een leven lang overleven. Het gevoel voor elke millimeter in hun leven geknokt te moeten hebben. Het simpelweg niet meer op te kunnen brengen. Deze Verlaat Verdriet-ers willen niet dood, ze weten niet hoe ze moeten leven. Ze verlangen naar rust. RUST. En sommige van hen willen naar hun overleden ouder.
Dat is veel. Heel veel. Alleen al om dit gegeven hebben de gevolgen van jong ouderverlies op de langere termijn – Verlaat Verdriet dus – meer bekendheid nodig in de hulpverlening. Zouden in de hulpverlening alle bellen moeten rinkelen als het gaat om suïcidegedachten bij volwassenen die in hun jeugd hun ouder(s) hebben verloren door overlijden. Alle seinen op rood moeten staan. Of liever: alle seinen op groen!
Symposium voor hulpverleners
Hulpverleners: zet alle seinen op groen! Tijdens symposium Teruggaan om verder te kunnen delen wij, Verlaat Verdriet-ers, onze kennis en kunde uit ervaring met jullie. Geef groen licht voor het symposium. Kom! Op zaterdag 5 april 2025 in MFC De Roef in Harderwijk. Lees meer over symposium Teruggaan om verder te kunnen en meld je aan!
Zien en horen
Rouw kent geen tijd – Ruptuur en trauma
Lezen
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Herinneringsboeken gratis te downloaden - 1 maart 2025
- Simon zonder zonder: Willem Asman - 28 februari 2025
- Wij van Kenniscentrum Verlaat Verdriet - 28 februari 2025