Lieve prachtige Geerte,
Gisteren zaten we tegenover elkaar, tijdens de Samenkomdag. Voorbereidingsdag voor symposium ZEER.
Een andere setting dan we gewend zijn.
Normaal zijn we samen aan het werk met ons werk in de jaartraining De kunst van het verbinden.
Gisteren was het anders.
Een andere aanleiding.
Een andere setting.
Een ander doel.
Ik schrijf je deze open brief, omdat ik gisteren zo sterk voelde dat ik je wil eren voor wie je bent.
Voor wat je kunt.
Voor wat je doet.
Voor wat we samen voor Verlaat Verdriet-ers op de wereld hebben gezet.
Een open brief, omdat ik heel sterk de behoefte voel onze samenwerking ook naar buiten toe kenbaar te maken.
Zonder jou, zonder jouw inbreng, zonder jouw kennis, zonder jouw wortels in de natuurlijke wereld zou het Verlaat Verdriet-werk er anders uitzien!
Zoeken
De weg die we samen zijn gegaan heeft voor mij altijd als natuurlijke weg gevoeld. Een vanzelfsprekende weg.
Maar zo vanzelfsprekend was dat niet.
Jouw deelname aan de workshop Zonder Moeder van lang geleden.
De eerste stappen die we daarna samen zetten.
Ieder vanuit onze eigen invalshoeken.
Onze eigen processen.
Onze eigen kennis.
Jij met alle kennis van jouw werk in Tesjoewa.
Ik vanuit mijn kennis van Verlaat Verdriet.
Onze samenwerking zoekend, maar nooit aarzelend, vorm gegeven.
De eerste werkvormen die we daarin neer hebben gezet: de grote Verlaat Verdriet-workshops. De dagen met Familieopstellingen.
Uiteindelijk uitmondend in onze jaartraining De kunst van het verbinden.
De jaartraining die steeds meer de vorm heeft gekregen van ons samen.
Lieve prachtige Geerte.
Voor dit alles wil ik je eren.
Openlijk.
In een open brief.
Zo, dat iedereen het weet.
Dank.
Dank.
Dank.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- De bijzondere kracht van erkennen - 9 maart 2024
- De weg van liefde in Codiponte 2024 - 7 maart 2024
- Titia Liese: Teruggaan om verder te kunnen - 5 maart 2024