Stapelingen van beschadigingen
Dubbel Ouderverlies als jeugdervaring: wezen
‘De wereld die ik had gekend bestond niet meer.’
Gisteren sprak ik Lienke.
Lienke, nu 25 jaar, verloor als kind van vier haar moeder en als kind van zestien haar vader.
Wees.
Tijdens ons gesprek realiseerde ik me, dat ik bij de blog’s Stapelingen I, Stapelingen II en Stapelingen III niet de stapeling van dubbel ouderverlies als jeugdervaring had meegenomen. Dubbel ouderverlies is een dermate extreem beschadigende ervaring van jong ouderverlies: deze ervaring van stapelingen dient opgenomen te worden in deze serie blog’s, realiseerde ik me ook tijdens ons gesprek.
De wereld die ik had gekend bestond niet meer
Kinderen die jong een ouder hebben verloren, kennen na dat verlies bijna allemaal dezelfde grote angst: de angst om ook de andere ouder te verliezen.
Voor een aantal kinderen werd deze angst werkelijkheid.
Ze verloren beide ouders en daarmee voorgoed hun ouderlijk huis en de gezinscultuur waarin ze tot op dat moment hadden geleefd.
Kinderen die hun beide ouders verloren, verloren op dat moment hun hele vertrouwde bestaanszekerheid.
Ze verloren de onvoorwaardelijke liefde van hun beide ouders.
Ze verloren de vanzelfsprekende zorg van hun beide ouders.
Ze verloren hun vertrouwde huis.
Ze verloren hun vertrouwde omgeving.
Ze verloren hun vertrouwde bed.
Vanaf dat moment konden ze nooit meer ergens vanzelfsprekend aanwezig zijn.
Ze werden opgevangen door oudere broers of zussen.
Of ze kwamen bij familie terecht.
Of ze kwamen in een pleeggezin terecht.
Of ze kwamen in een kindertehuis terecht.
Wat er ook verder met ze gebeurde: hun beide ouders waren ze voorgoed kwijt.
Dankbaar zijn
Ze moesten dankbaar zijn voor de plaats die ze kregen.
Ook als ze die plaats helemaal niet als hun plaats konden ervaren.
Ze moesten dankbaar zijn voor de hulp die ze werd geboden.
Ook als ze die hulp helemaal niet als hulp konden ervaren.
Ze wilden helemaal niet dankbaar zijn.
Ze wilden gewoon hun eigen ouders.
Wezen
Wezen.
Weeshuizen.
Vaak hebben we het gevoel dat wezen en weeshuizen behoren tot tijden die voorgoed voorbij zijn.
We staan er zelden of nooit bij stil dat ook in onze tijd en in ons land nog steeds kinderen wees worden.
‘Die kinderen worden tegenwoordig veel beter verzorgd dan vroeger. Ze krijgen wezengeld.’
Wat deze kinderen in de werkelijkheid overkomt:
wie vraagt zich dat af?
Wie weet het?
Wie wil het weten?
Hoeveel mensen realiseren zich dat veel kinderen in Nederland die wees worden – anno 2016 – helemaal niet de hulp en de ondersteuning krijgen die ze nodig hebben om veilig op te groeien?
Hoeveel mensen realiseren zich dat deze kinderen hun veilige thuis voorgoed zijn kwijtgeraakt?
Hoeveel mensen realiseren zich dat deze kinderen niet zielig gevonden willen worden?
Hoeveel mensen realiseren zich dat deze kinderen geen medelijden willen?
Hoeveel mensen realiseren zich dat deze kinderen gezien willen worden in hun verliezen? Gehoord willen worden in hun verliezen? Werkelijk gezien en werkelijk gehoord. In de volle omvang van hun realiteit. In wat hun overkwam.
Hoeveel mensen realiseren zich dat deze kinderen als volwassene nog wel wat verlaat rouw-werk te verzetten zullen hebben? Dat dat heel gewoon is. En heel natuurlijk.
Hulp voor jongen wezen
Lienke Bekkema heeft het op zich genomen te onderzoeken of ze, vanuit haar eigen ervaring als wees, jonge wezen hulp en ondersteuning kan gaan bieden.
Hetzij via het web.
Hetzij via een ontmoetingsgroep in Friesland.
Wil je meer weten over de plannen van Lienke?
Neem contact met haar op:
Hulp
Verloor je als kind je beide ouders?
Wil je onderzoeken wat het vroege verlies van je ouders op dit moment in je leven voor je betekent?
Lees meer over de meerdaagse basisworkshop Dubbel Ouderverlies van Titia Liese en Albertine Richaerts.
Lees meer
Lees meer over de gevolgen van jong ouderverlies
Verlaat Verdriet (Ver)Werkboek, Dubbel Ouderverlies: bladzijde 42
Gids voor Verlaat Verdriet
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- De waarde van een vroeg overleden ouder - 24 januari 2025
- Verlaat Verdriet tot in de haarvaten van je bestaan - 23 januari 2025
- Morgen gesprek op de Universiteit voor Humanistiek - 20 januari 2025