Stapelingen van beschadigingen
Hechten
Over het algemeen kun je (inmiddels, gezien de ontwikkelingen in de laatste decennia met betrekking tot echtscheidingen mogelijk kon) zeggen dat Verlaat Verdriet-ers uit hele gewone gezinnen komen.
Gezinnen met een moeder, met een vader, met kind(eren).
Over het algemeen kun je zeggen dat Verlaat Verdriet-ers in de gelegenheid zijn geweest zich veilig te hechten.
Tot de ouder overleed.
Maar niet altijd.
Niet in alle gevallen.
Beschadigingen
In een aantal gevallen was het leven voor Verlaat Verdriet-ers al voor de ouder overleed niet veilig genoeg.
Of ronduit onveilig.
Bijvoorbeeld omdat de ouder al lange tijd leed aan een lichamelijke of geestelijke ziekte.
Denk bijvoorbeeld aan de kinderen van wie een ouder door zelfdoding overlijdt. Zelden komt een zelfdoding ‘zomaar uit de lucht vallen’. Integendeel. Meestal is er al veel langere tijd sprake van pogingen, die hun invloed hadden op het dagelijkse leven van het kind. En op het kind zelf dus ook.
Of er was sprake van een levensbedreigende ziekte. Een ziekte dus waardoor de ouder steeds verder aftakelde – en in een aantal gevallen zelf zorgafhankelijk werd. In plaats van de veiligheid te kunnen bieden van de zorgende ouder.
Of je ouder overleed voor of kort na je geboorte.
Of denk aan een ouder met verslavingsproblematiek. Zoals een alcoholverslaafde ouder, van wie je als kind eigenlijk al te vaak moest hopen dat die ouder niet thuis zou komen. In plaats van erop te kunnen vertrouwen dat de ouder zorg zou dragen voor jou.
Of denk aan de Verlaat Verdriet-ers die al voordat hun ouder overleed binnen het gezin seksueel werden misbruik.
Bijvoorbeeld door de vader.
Of door de moeder.
Basis
Veel Verlaat Verdriet-ers hebben het gevoel geen basis te hebben.
Dat maakt ze angstig.
Angstig om in een gat te vallen.
Angstig voor het cascade-effect.
Ook Verlaat Verdriet-ers die in de gelegenheid zijn geweest zich veilig te hechten kennen die angsten. Toch hebben deze Verlaat Verdriet-ers die basis wel. Het is belangrijk voor deze Verlaat Verdriet-ers zich te reasliseren dat ze die oorspronkelijke basis wel hebben.
Geen basis
Verlaat Verdriet-ers, die niet in de gelegenheid zijn geweest zich veilig te hechten – voor wie dus vertrouwen nooit vanzelfsprekend aanwezig is geweest, ook al voordat ze hun ouder verloren – zijn in grote mate extra kwetsbaar.
Voor deze Verlaat Verdriet-ers is het belangrijk zich van deze extra kwetsbaarheid bewust te zijn. Zeker ook in een therapie-traject.
Voor hun is het extra belangrijk een therapeut te hebben die zich zowel bewust is van de impact van jong ouderverlies op vertrouwen, als van het ontbreken van de veilige basis voordat de ouder overleed.
Verlaat Verdriert-ers die niet veilig gehecht zijn geweest hebben een scala aan extra problemen!
Hulp
Als je, naast het vroege verlies van je ouder, als kind ook in de situatie bent geweest dat je je niet veilig hebt kunnen hechten, kan het raadzaam zijn contact op te nemen met een hulpverlener/therapeut.
Zoek dan een hulpverlener/therapeut die kennis heeft van de omvangrijke gevolgen van jong ouderverlies op de langere termijn.
Maak haar/hem attent op de extra complicaties die zich in je vroegste bestaan hebben voorgedaan.
Ben je als Verlaat Verdriet-er wél in de gelegenheid geweest je veilig te hechten? Word je daar dan van bewust.
Tel je zegeningen!
Ook al voelt het voor jou alsof je geen basis onder je bestaan hebt: je hebt die basis toch echt!
In jou zit wel een basis-vertrouwen.
Een basisvertrouwen in het leven.
Een basisvertrouwen in mensen.
Ben je een therapie?
Ook dan is het belangrijk je therapeut erop attent te maken dat je die oospronkelijke basis hebt.
Heel je leven
De individuele workshop Heel je leven bij Titia helpt je ingrijpende gebeurtenissen in je leven in kaart te brengen en ze een plek te geven in je levensverhaal.
Foto
Foto: Gesteente, Wikipedia
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- De waarde van een vroeg overleden ouder - 24 januari 2025
- Verlaat Verdriet tot in de haarvaten van je bestaan - 23 januari 2025
- Morgen gesprek op de Universiteit voor Humanistiek - 20 januari 2025