Gevolgen van jong ouderverlies
Je bent vast gelopen in je werk – om welke reden of welke redenen dan ook – en je verloor in je jeugd je ouder(s) door overlijden. Dan kan het de moeite waard zijn eens bij jezelf te onderzoeken of er een verband bestaat tussen de problemen die je ervaart met betrekking tot (je) werk en het vroege verlies van je ouder(s).
Advies
Neem eens rustig de tijd om deze site helemaal door te lezen en in je op te nemen.
Heel gewoon
Verlaat Verdriet-ers komen over het algemeen uit hele gewone gezinnen. Ze waren hele gewone kinderen. Hadden hele gewone kinderlevens tot ze hun ouder(s) verloren.
Voor, tijdens en na de dood van hun ouder(s) gingen ze, noodgedwongen, van leven naar overleven. Met alle gevolgen van dien voor hun verdere leven. Dat kan plotseling zijn gebeurd – onmiddellijk verbonden aan de ruptuur van het onomkeerbare verlies. Of dat kan meer sluipenderwijs zijn gebeurd, als gevolg van de vervolgverliezen en -transities. Meestal is er sprake van een combinatie van beide opties.
Rouw- en veranderproces
De gevolgen van jong ouderverlies zijn veel omvattend en hebben een levenslange invloed op je verdere leven. Welke invloeden je nu nog ondervindt van het vroege verlies van je ouder, wat die invloeden nu nog voor je betekenen en op welke manier je daar verandering in aan wilt brengen, onderzoek je in je verlate rouw- en verander proces.
Anders dan in brede kringen wordt verondersteld dat een kind er later geen last van hoeft te hebben (ook in brede kringen van wetenschappers en professionals in rouw- en verlieskunde!) heeft de realiteit mij geleerd dat volwassenen die in hun jeugd een ouder hebben verloren door overlijden in veel – heel veel – gevallen wel degelijk als volwassene (grote en intense) een klus te doen hebben.
Identiteit
Kinderen kunnen het verlies van een ouder – en alle gevolgen die dit verlies met zich meebrengt – eenvoudigweg niet tijdens hun jeugd verwerken. Pas als volwassene kunnen ze weten wat dat verlies in hun leven teweeg heeft gebracht en wat dat verlies heeft betekend voor de ontwikkeling van hun identiteit.
Heel gewoon en heel natuurlijk
Realiseer je: Verlaat Verdriet is geen optelsom van falen. Noch van jou. Noch van je overgebleven ouder. Niet van je broers en zussen. En ook niet van je familie.
Verlaat Verdriet is heel gewoon.
Verlate rouw is heel natuurlijk.
Bos-patronen
De uitdaging van een verlaat rouwproces bij Verlaat Verdriet met betrekking tot werk is verandering. Onderzoek je overlevingspatronen. De BOS-patronen die je hebt ontwikkeld.
Aanwezige talenten
Je hebt je overlevingspatronen ongetwijfeld gebaseerd op in jou aanwezige talenten. Nu zijn ze toe aan herwaardering. Aan verandering. Zodat je de kwaliteiten die je hebt ontwikkeld niet meer in hoeft te zetten voor overleven. Maar je vrij bent om ze in te zetten als kwaliteiten voor leven.
Een proces dat bereidheid van je vraagt om het aan te gaan.
Dat kracht van je vraagt.
Veranderkracht.
Van overleven naar leven
De kracht die je hebt moeten gebruiken om te overleven kun je aanspreken om nu het rouw- en veranderproces aan te gaan. Dat gaat niet van het ene op het andere moment. Maar je kunt het. Je hebt dat allang bewezen.
Hulp vragen, en hulp accepteren is voor veel Verlaat Verdriet-ers een moeilijk te overwinnen barrière. Weet daarom dat je een belangrijke stap zet als je hulp zoekt. En hulp aanvaardt als je voelt dat je dit niet alleen moet, kunt of wilt doen.
Werkgerelateerde kenmerken bij Verlaat Verdriet-ers
Veel Verlaat Verdriet-ers worden gekenmerkt door een basaal gebrek aan zelfvertrouwen. Ze kennen zichzelf weinig waarde toe. Hebben weinig of geen besef van hun eigen kwaliteiten.
Ze hebben – als gevolg van de vele vervolgverliezen en -transities – geen idee van hun eigen (levens)doelen. Of voelen zich niet in staat hun eigen doelen te verwezenlijken. Ze hebben geen bij hen passende (beroeps)opleiding kunnen volgen.
Je bent niet de enige
Ook in hun werk lopen veel Verlaat Verdriet-ers aan tegen de BOS-patronen die ze hebben ontwikkeld.
Het helpt je als je je ervan bewust wordt dat je niet de enige Verlaat Verdriet-er bent die deze patronen heeft ontwikkeld.
Je bent wel de enige
Maar dat je wel de enige bent die de mogelijkheden in huis heeft de patronen die je in jezelf hebt ontwikkeld te veranderen naar patronen om te leven in plaats van te overleven.
Verlaat Verdriet-ers hebben vaak weinig of geen besef van hun eigen kwaliteiten. Kritiek trekken ze zich persoonlijk aan. Complimenten kunnen ze niet incasseren.
Dat kan toch iedereen?
Als gevolg van het ingrijpende verlies van de ouder zijn Verlaat Verdriet-ers zich aan gaan passen aan de nieuwe situatie(s).
Van mij zul je geen last hebben.
Veel Verlaat Verdriet-ers kampen met een basaal gebrek aan zelfvertrouwen. Hoe groot hun verlangen ook is zich te manifesteren in werk: het lukt ze niet. I
k durf mezelf niet te laten zien.
Innerlijke onzekerheid veroorzaakt voor veel Verlaat Verdriet-ers werkgerelateerde onzekerheid. Ze leggen de lat voor zichzelf onrealistisch hoog. En proberen uit alle macht aan hun eigen onrealistische eisen te voldoen. Met als gevolg altijd een gevoel van falen.
Het is nooit genoeg.
Veel Verlaat Verdriet-ers liepen als kind op hun tenen. Spanden zich ver boven hun vermogen in om hun bijdrage te leveren aan een zo goed mogelijk verloop van de nieuwe situatie(s). Als volwassene hebben deze Verlaat Verdriet-ers een intense behoefte zich gezien, gehoord en vooral gewaardeerd te voelen.
Niemand zag de inspanningen die ik leverde.
Als je als kind het grenzeloze hebt meegemaakt van de vroege dood van een ouder en de ingrijpende veranderingen die dat verlies tot gevolg had, hoe kun je dan nog weten wat grenzen zijn. En hoe je jezelf beschermt door grenzen te stellen.
Ach – dat doe ik nog wel even.
Op het moment dat de ouder overleed zijn veel Verlaat Verdriet-ers zijn als het ware uit zichzelf, hun leven en hun toekomstverwachting gevallen. Ze kennen hun eigen doelen niet (meer). Of kunnen ze niet meer formuleren. Een substantieel aantal Verlaat Verdriet-ers kent nog slechts één vorm van doelgerichtheid: zelfondermijning.
Geen idee wat ik met mijn leven aan moet.
Veel Verlaat Verdriet-ers zijn in de loop van hun leven gebonden geraakt aan overlevingspatronen, die deel uit zijn gaan maken van hun identiteit.
Ik ben nu eenmaal zo.
De dood van de ouder ontwrichtte de infra-structuur van het oorspronkelijke gezin. De overleden ouder liet een gat na. De overgebleven ouder veranderde. Er ontstond onduidelijkheid over de plaatsen die de verschillende gezinsleden in gingen nemen. Mogelijk veranderde de samenstelling van het gezin opnieuw, met de komst van een nieuwe partner. Wie was nu de baas? Veel Verlaat Verdriet-ers ervaren (en veroorzaken) problemen met autoriteit(en).
Bemoei je er niet mee.
Het vroege verlies van de ouder en de vele veranderingen die daarvan het gevolg waren, betekende in veel gevallen dat de mazen in het opvoed-net groter en groter werden. Veel Verlaat Verdriet-ers leerden door de gaten van het net te glippen. Ze gingen hun eigen weg.
Deze Verlaat Verdriet-ers hebben moeite met structuren die ze door anderen krijgen opgelegd. Ze gaan er onmiddellijk – openlijk of niet openlijk – tegen in verzet.
Mij niet gezien.
Veel Verlaat Verdriet-ers ontlenen hun gevoel van bestaansrecht aan de prestatie die ze leveren. Work-a-holic zijn is geen zeldzaamheid voor een groot aantal Verlaat Verdriet-ers.
Ik moet mijn bestaansrecht zien te verdienen.
Het leven van een groot aantal Verlaat Verdriet-ers wordt getekend door verliesangst. De keerzijde van verliesangst is altijd CONTROLE. Het verstand overheerst het gevoel. Ze houden alles onder controle. Twijfel en scepsis zijn vaak het gevolg.
Dat kan nooit goed blijven gaan.
Verlaat Verdriet-ers hebben in veel gevallen uitstekend leren ontwijken. En – in het verlengde daarvan – uitstellen.
Zelfondermijnende overtuigingen steken dan gemakkelijk de kop (weer) op. De vicieuze cirkel is weer rond.
Zie je wel: ik ben waardeloos.
In de eenzaamheid van hun kindertijd, waarin een groot aantal Verlaat Verdriet-ers min of meer zichzelf heeft grootgebracht, ontwikkelden veel van hen eigenschappen die je trots, koppig en eigenwijs kunt noemen.
Bokkig enzo
Ook wel aangeduid als: bokkig, dwars, eigenzinnig, halsstarrig, hardleers, hardnekkig, obstinaat, onbuigzaam, onredelijk, onverzettelijk, stijfhoofdig, stijfkoppig, weerbarstig, weerspannig, aanhoudend, onbuigzaam, onverzettelijk, standvastig, star, taai, vasthoudend, verbeten, verstard, impulsief, verwoed, volhardend, volhoudend, weerspannig, onverzettelijk, consistent, nauwgezet, nauwkeurig, onbuigzaam, onkreukbaar, onverbiddelijk, precies, rigide, rigoureus, scherp, streng, stringent, balsturig, eigengereid, eigenzinnig, in de contramine, lastig, onhandelbaar, tegendraads, weerbarstig.
Ik heb niemand nodig.
(NEE.
Ik ben geen borderliner.
Heb geen ADHD.
Ben geen autist.
Ik verloor ‘alleen maar’ mijn ouder(s) in mijn jeugd.
Kwaliteiten die veel Verlaat Verdriet-ers hebben ontwikkeld
|
|
|
|
Do orphans rule the world?
Meer lezen
Verwerken & helen
HULP
- Basisworkshop Verlaat Verdriet
- Basisworkshop Dubbel Ouderverlies
- Heel je leven
- Individuele begeleiding