Het verlies van een ouder is voor een kind een ingrijpende gebeurtenis die, ook als zich geen extra complicaties voor (lijken te) doen, de volle aandacht van alle betrokkenen nodig heeft, niet alleen op het moment van overlijden, maar ook later. Bij veel mensen bracht het verlies van de ouder echter wel complicaties met zich mee, die stuk voor stuk gerichte aandacht nodig hebben. Voorbeelden daarvan zijn: het kind was te jong om eigen herinneringen aan de ouder te kunnen hebben. Het kan dan extra moeilijk zijn zich (weer) verbonden te kunnen voelen met de ouder. Of het kind was op dat moment in de puberteit en had een negatief geladen relatie met de ouder.
Ook de wijze waarop de ouder stierf kan extra complicaties geven.
Neem deze factoren serieus, maar denk niet te snel dat je het niet goed doet of dat je een hopeloos geval bent. Zoek goede (professionele) hulp als je vast loopt, zodat je weer vertrouwen kunt krijgen in een goede afloop. Maar wanhoop niet te snel.
Een uitgebreider antwoord op deze vraag vind je in het Verlaat Verdriet (Ver)Werkboek, hoofdstuk Veelgestelde vragen over Verlaat Verdriet en verlate rouw, bladzijde 193 e.v..