Ontvangst op het kasteel
Terwijl we de trap naar het kasteel oplopen – of eigenlijk naar het paleis – begint Raffaella honderduit te vertellen. Over Castiglione del Terziere. Het kasteel dat ooit fungeerde als Paleis van Jusititie van de stad Firenze. Ze laat zien hoe deze plek al sinds de allervroegste middeleeuwen van strategisch belang was voor de Toscane.
Loris Jacopo Bononi
Raffaella vertelt ons over Loris Jacopo Bononi. Haar overleden man. Zijn enorme project om de bouwval die deze borgo van Terziere was te restaureren. Zijn liefde voor verzamelen.
De imense liefde van Loris voor de Lunigiana. De streek waar hij zelf vandaan kwam. Geboren en opgegroeid in Fivizzano, het middeleeuwse stadje in de Lunigiana. Beroemd om de boekdrukkunst die in Fivizzano eeuwenlang een hoofdrol heeft gespeeld.
De Lunigiana
De Lunigiana. De streek die hand over hand leger en leger loopt. Omdat de mensen wegtrekken. De niet aflatende ijver van Loris om de trots van de bewoners van de Lunigiana op hun identiteit te stimuleren. En de trots op de bijzondere rijkdom aan historie in de Lunigiana.
Ze wijst met brede armgebaren op het weidse van het landschap. Op de rivier de Magra. De prehistorische velden.
Een ongebruikelijk verhaal van liefde
En ze vertelt over haar kennismaking met Loris.
Zij, Raffaella, studentje kunstgeschiedenis. Nog geen 25 jaar oud. Hij, de vijftiger met een enorme staat van dienst. Onmetelijk rijk. De man die ouder was dan haar vader. Met wie ze 18 jaar lang een avontuurlijk liefdesleven heeft geleid. Una storia d’amore inconsueta – een ongebruikelijk verhaal van liefde.
Ze vertelt over haar wereldwijde zoektocht om de nalatenschap van Loris veilig te stellen. Toegewijd. Vol van liefde.
Koffie
Dan gaan we het kasteel binnen, waar Raffaella nu in haar eentje woont. ‘Koffie?’ vraagt ze als rechtgeaard Italiaanse. We horen de geluiden van de onvermijdelijke espresso-kan in wat de keuken van het kasteel moet zijn.
En daar staan wij. Ons te vergapen aan de ongelofelijke hoeveelheid kunstschatten om ons heen. Geen muur te bekennen of er hangt een portret van Dante.
Rondleiding met de kasteelvrouw
‘Kom, roept ze als de koffie klaar is. ‘Dan vertel ik jullie alles’.
Nou ja: eerlijk is eerlijk. Alles is een beetje veel gezegd. Maar veel vertelt Raffaella ons alvast. Alvorens ons te zeggen dat ze morgen een rondleiding in het kasteel heeft met een groep Amerikanen. ‘Kom erbij’ zegt Raffaella. ‘Een vriendin van me vertaalt alles wat ik zeg in het Engels.’
Deze uitnodiging nemen we maar al te graag aan. Maar daarover later.
Eten bij de kasteelvrouw
‘Jullie moeten nu weggaan, en minstens 2 uur wegblijven’ zegt Raffaella als we de koffie op hebben. Dan maken wij jullie dimori (slaaphuisje) in orde.
‘O ja, en jullie moeten ook bij me komen eten’ roept ze nog snel terwijl we naar de deur lopen.
Ook die uitnodiging nemen we maar al te graag aan. En ook daarover later.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025