of doen we het niet?
We deden het twaalf jaar geleden voor het eerst. Elizabeth en ik. Vorig jaar lieten we het zo lang in het midden, dat de kans voorbij was. Spijt tot gevolg.
In de tweede week van december belt Elizabeth me op, om me te feliciteren met mijn verjaardag. M’n 65e. Elizabeth net terug van een vakantiemaand in haar geboorteland, het land waar ze tot haar 30e heeft gewoond: Mexico. Bekwaam geworden door jaren ervaring ontwijken we ‘het’ een gesprek lang. Tot uiteindelijk toch het ‘N-woord’ valt. Doen we het, of doen we het niet? ‘Nou ahum, we bellen er nog wel over.’
Het hele afgelopen jaar was ik stukken minder gemotiveerd om onder meer of minder barre omstandigheden de zee in te gaan. Sterker nog: mijn laatste zeebad vond plaats in de laatste week van mijn zomervakantie op Terschelling. ‘Daar ben ik lekker te oud voor geworden’. Het ‘N-gebeuren’ nog heel ver weg.
Vandaag niet meer.
Zal ik, net als vorig jaar, lafhartig wachten tot Elizabeth mij belt? En als ze dat niet doet denken: ‘Nou, da’s dan mooi geregeld dit jaar.’ Nee. Dat ga ik dit jaar niet doen, bedenk ik me vanochtend. Dus bel ik Elizabeth. Net wakker. ‘Enig idee waarvoor ik bel?’ Ineens is ze helemaal bij de les. ‘Moeten we?’
Nieuwjaarsduik 2015
We doen het weer, die Nieuwjaarsduik. Deze keer 2015 in.
Meeduiken? Kom erbij!
1 januari 2015
Zandenplas Nunspeet
13.00 uur.
Wij zijn paraat.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025