Vaderskind
‘…….. het zal wel niet in één moment gekomen zijn, meer stap voor stap, je vindt er na de oorlog telkens kleine sporen van. Maar op den duur moet het een inzicht zijn geworden. Het was niet alleen dat ze haar vader nooit meer terug zou krijgen en dat hij haar nooit meer zou beschermen, lassie, lassie. Het was niet alleen de dood, wat dat ook zijn mocht. Het waren de levenden. Hoe kon ze met hen verder? Hoe kon ze zich verweren tegen hun bedrog? Ze moest de moed verzamelen om nu voor altijd op haar eigen oordeel af te gaan, meer nog dan ze de laatste jaren toch al deed. Ze moest haar eigen argumenten vinden en daarbij vertrouwen op haar waakzaamheid en intuïtie. Luisteren naar de signalen van haar angsten, die zo juist waren gebleken. Ze was vijftien en haar angst was de bescherming die haar restte…….
blz 140
Vati
…….’Dan staat hun vader op. Hij zal ze vast hebben geknuffeld en ze hebben gezegd dat ze lief voor elkaar moeten zijn. Deed hij vaker, maar dat weten ze niet meer. Hij gaat de deur uit en de trap af, tussen de twee mannen in, en dan zegt een van de twee nog gauw iets geruststellends dat de kinderen hun leven lang niet mee vergeten. ‘Der Vati kommt bald wieder nach Hause……..’
blz 80
Verantwoording
…….’Dit is een verhaal met open plekken. Het vertelt van een kind dat wordt gestempeld door de wereld zonder zelf al te veel te stempelen. Een meisje uit 1929, Duits, met een vader die de nazi’s als jood zien, op de vlucht in Nederland. Een meisje als Anne Frank. Je wilt haar leren kennen, maar zo jong, wat kun je al over haar zeggen?………
blz 141
Vaderskind
De oorlog van Renate Rubenstein.
1929-1990.
Vijftien jaar toen ze haar verder verloor.
Lees meer
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025