‘Mij moest ze op de koop toenemen‘. Het is de eerste zin die M. uitspreekt tijdens een telefoongesprek een paar jaar geleden. M. was twee jaar toen haar moeder overleed. Tot de dood van haar moeder had ze een heel gewoon en goed kinderleven. M. was het eerste kind van haar ouders. Ze waren gelukkig met haar. Na de dood van zijn vrouw – de moeder van M. – vond haar vader binnen de kortste keren een nieuwe partner. Een nieuwe vrouw, die het al aanwezige tweejarige kind M. ‘erbij moest nemen’. ‘Stiefmonster‘ noemde M. de tweede vrouw van haar vader. Een ongewenste moeder. Haar vader koos vanaf haar komst voor zijn nieuwe vrouw. Altijd, in ieder geval voor het gevoel van M.
Op het moment dat ik M. spreek is ze halverwege de vijftig jaar. M.’s leven is een aaneenschakeling van depressies geworden, ondanks het feit dat ze met haar man en kinderen in welstand leefde. Meer dan eens deed ze een poging zichzelf het leven te benemen.
Adoptie bezien we vrijwel altijd vanuit het perspectief van de volwassene: de volwassene adopteert het kind. In mijn Verlaat Verdriet-werk heb ik geleerd het andere perspectief ten minste te benoemen: een adoptie slaagt als het kind – hoe jong het ook is – de ouder adopteert. Hoe anders dan een adoptie-proces verloopt een acceptatie-proces van een nieuwe partner, als een ouder is overleden. Bij adoptie zijn twee volwassen mensen voornemens een kind in hun leven op te nemen. Ze gaan voor het kind. Hebben er alles voor over om een kind een plaats te geven in hun leven. Het kind een goede toekomst te bieden, die de eigen ouders het kind niet kunnen bieden. Na de dood van een ouder is er een gat gevallen in een jong gezin, dat vaak wordt opgevuld met een nieuwe partner.
De kinderen die er al zijn? Tja: die zijn er al.
‘Mij moest ze op de koop toe nemen‘ M. is bij lange na niet de enige Verlaat Verdriet-er voor wie de dood van de ouder nog heel veel vervolg-ellende in petto had.
M. heeft het tenslotte niet gered. Ze is inmiddels overleden. Haar laatste poging slaagde.
‘Stiefmonster‘ – een benaming die ik nooit zal vergeten.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025