Het is zo gebruikelijk voor Verlaat Verdriet-ers om in de verleden tijd over je vroeg overleden ouder te praten. Je ouder is er inderdaad – al heel lang – niet meer. Maar je moeder was niet jouw moeder. Je moeder is jouw moeder. Jouw vader was niet jouw vader. Je vader is jouw vader. Voor altijd.
Kantelmoment
In een Verlaat Verdriet-proces kan dat een belangrijk, doorslaggevend, kantelmoment betekenen. Het moment waarop je je realiseert dat je moeder je moeder is. Ook al is ze er al heel lang niet meer. Dat je vader je vader is. Ook al is hij er al heel lang niet meer.
Terugkomdag
Zaterdag hadden we de Terugkomdag van de workshop van 4 weken geleden. Wat is er veel gebeurd bij de beide deelneemsters. Op hun eigen manier zijn ze allebei bezig hun moeder weer een plek te geven in hun leven. In plaats van verbonden te zijn met de ouder die is overleden, zoeken ze naar mogelijkheden om zich weer te verbinden met de ouder die heeft geleefd. De ouder die veel meer was dan ‘alleen maar’ jouw ouder.
I walk with you mama
‘Ik luister keer op keer naar dit lied.’ vertelt een deelneemster. En elke keer huil ik. En elke keer voel ik me weer iets dichter bij mijn moeder komen.
Zang: Anne Sofie von Otter
Muziek: Benny Andersson
Tekst: Bjorn Ulvaeus
Luisteren: via You Tube
I walk with you mama
The path along the river
We feed the swans
We say hello to people that we meet
I talk with you mama
And I listen
And I hear you say
I’m sorry that I left you on your own this way
I walk with you mama
The park in autumn colors
The sadness in the air
As oak and marples shed their leaves
I talk with you mama
And I listen
And I hear you say
I’m sorry that I left you on your own this way
Yes you should have stayed a bit longer
Given me some more of your time
Couldn’t even wait to say goodbey
How could you be in such a frightfull hurry
Leaving me with so many questions
Having so much more love to give
In a way I come to terms I know now
Although it seems everywhere that I go now
I walk with you mama
A road that knows a yourney
Retracing every footstep
Every Sunday in the park
I talk with you mama
And I listen
And I hear you say
I’m sorry that I left you on your own this way.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025
