Je worstelt met de gevolgen van het vroege verlies van je ouder(s). Kunt er geen woorden aan geven. Zodra je in de buurt lijkt te komen van gevoelens over het verlies van je ouder(s) sla je dicht. Krijgt watten in je hoofd. Je hebt geen woorden waarmee je kunt zeggen wat er met je aan de hand is. Laat staan dat je onder woorden kunt brengen wat er op dat moment met je gebeurt. Waardoor je nog meer dichtslaat.
Ik ben toch niet gek!
Gisteren, tijdens de Terugkomdag van de Verlaat Verdriet-workshop van afgelopen oktober was het onvermogen om te delen met mensen door wie je je niet begrepen voelt weer zo aanwezig.
En dan het bijzondere. Het wonderbaarlijke. Met ervaringsgenoten kun je delen. Kun je zeggen wat je voelt. Kun je zomaar woorden geven aan ervaringen uit het verleden. Ervaringen van nu die te maken hebben met het vroege verlies van je ouder(s). Praat je honderduit. Je wordt begrepen. Hoeft niets uit te leggen.
Ik ben toch niet gek!
De website
‘Wat een FEEST om jouw website te lezen. Ineens las ik over mezelf. Heb ik het gevoel dat ik erover kan praten. Met mensen zoals ik. Mensen die me begrijpen.
Zie je wel, ik ben niet gek!’
Het geheim van heling
Ik realiseer het me telkens weer. JA – er zijn (natuurlijk) (grote) verschillen tussen Verlaat Verdriet-ers. Ieder heeft een eigen levensverhaal. Eigen ervaringen.
Maar onder die verschillen zijn we allemaal mens. Of we nou man zijn of vrouw. Waar we ook vandaan komen.
Het geheim van heling zit in de overeenkomsten. Delen is helen!
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025