Lang ben ik er totaal van overtuigd geweest. De tweede vrouw van mijn vader – ‘mijn stiefmoeder’ – heeft mijn leven verziekt. Voorgoed. Haar schuld. Daar kom ik nooit meer vanaf. Ik worstelde ermee. Jaar in jaar uit. En kwam er maar niet vanaf.
Vergeven
Tot de dag waarop ik in een boek iets las over vergeven.
Vergeven. Niks voor mij. Dat voelde alsof ik met terugwerkend kracht zou zeggen: nou, eigenlijk viel het wel mee. Alsof ik haar met terugwerkende kracht gelijk zou geven. En dat was ik niet van plan. Helemaal niet van plan. Geen denken aan.
Dat is het!
Gelukkig voor mij las ik verder. ‘Zolang je je vijand niet vergeven hebt, wint je vijand twee keer. De eerste keer omdat hij/zij iets heeft gedaan waarover je boos/verdrietig bent geworden. De tweede keer omdat je nu nog steeds boos/verdrietig bent.
Ik werd als het ware door de bliksem getroffen. Dat is het! Die tweede keer gun ik haar niet. Wat er precies gebeurde kan ik niet eens goed na vertellen. Iets groots. In m’n hele lijf.
Vanaf dat moment werd ‘mijn stiefmoeder’ ‘de tweede vrouw van mijn vader’. Ze was niet van mij. Ze was iets van hem. Namelijk zijn tweede vrouw.
Verandering
Zo veranderde die ene zin, in dat ene boek mijn leven. Voorgoed.
De weg naar heling
De weg naar heling gaat voor een Verlaat Verdriet-er in stapjes.
Bijvoorbeeld door te onderzoeken wat schuld, gevoelens, en vergeven betekenen voor jou.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Nog altijd geen afscheid genomen van je vader? - 17 september 2025
- De restauratie van Casa Matilda is begonnen! - 16 september 2025
- Ondersteuning in de praktijk voor Praktijk Ondersteuners Huisartsen - 14 september 2025