Zoals je waarschijnlijk wel weet werk ik al heel lang met volwassenen die – net als ikzelf – in hun jeugd een ouder zijn verloren door overlijden. Niets was meer zoals het was.
Altijd zie en hoor ik het weer. Hoe het leven toen door het verlies gefragmenteerd is geraakt. Hoe Verlaat Verdriet-ers worstelen – weer – grip te krijgen op hun leven. ‘Mijn leven is toen uit elkaar gevallen.’
Scherven
………..’Kinderen rapen de scherven op van hun leven nadat het door de vroege dood van een ouder aan stukken is geslagen en proberen een zinvol geheel te reconstrueren………….. schrijft Maxine Harris in haar boek ‘Een verlies voor altijd. De levenslange invloed van het vroege verlies van een ouder.’
Puzzelstukjes
Ook ik ben een substantieel deel van mijn leven bezig geweest de puzzelstukjes van mijn leven te ontdekken. Te onderzoeken. Ze weer bij elkaar te zoeken. Weer in elkaar te passen. Mezelf een nieuwe basis onder mijn bestaan te geven. En dat is gelukt.
Basis
Langzamerhand wordt het steeds meer helder voor me. Mijn leven van nu – mijn leven na het overlijden van mijn partner Michel – voelt weer als versplinterd.
Zoals vroeger. Maar dan anders.
Focus
De nieuwe basis die ik mezelf heb gegeven is er. Ik zak er niet doorheen. Er is geen paniek. Geen angst. Geen gevoelens van machteloosheid.
Wel een verstoorde focus. Waar was ik ook al weer mee bezig? Wat was ik ook al weer aan het doen? Waarom? Hoe?
Mijn leven voelt weer als versplinterd. Maar dat is het niet. Ik weet wie ik ben. Ik ben er nog.
Wat een bijzondere ontdekking.
Maxine Harris
Maxine Harris: Een verlies voor altijd
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Nog altijd geen afscheid genomen van je vader? - 17 september 2025
- De restauratie van Casa Matilda is begonnen! - 16 september 2025
- Ondersteuning in de praktijk voor Praktijk Ondersteuners Huisartsen - 14 september 2025