December 1997. Een natte, koude, sombere dag in Nunspeet. Defensie gaat de Winkelmann-kazerne sluiten. Ook de drie militaire tehuizen gaan dicht.
Verdriet
Geen idee waarom, maar op deze koude, natte, winderige dag drijft iets me naar Vierhouten, naar een van deze militaire tehuizen. Ik ken dat tehuis van binnen. Ben er ooit eens in geweest. Als ik om het gebouw heen loop zie ik niets dan de troosteloosheid van een leeg gebouw op een sombere dag. Ik zoek een enigszins beschutte, droge plek waar ik kan zitten. En dan begin ik te huilen. Te huilen. Te huilen. De ogen uit mijn hoofd. Verdriet. Waarom? Ik weet het niet. Behalve een vaag vermoeden van een verlangen. Maar waarnaar?
Onderdak
Mijn Verlaat Verdriet-werk bestaat nog niet. Zelf zit ik midden in mijn eigen proces. Heb geen werk. Zie geen toekomst. Behalve een vaag verlangen naar een onderdak waar ik met mensen kan werken die, net als ik, jong hun ouder(s) hebben verloren. Die hun levensverhaal willen onderzoeken.
Ik besef op dat moment dat ik geen schijn van kans heb. Midden in een burn-out. (Rand)depressief. Alcohol-afhankelijk. Een proces waar geen einde aan lijkt te komen. Geen inkomen uit werk. Geen financiële middelen voor wat dan ook. De term Verlaat Verdriet bestaat nog niet eens. Laat staan mijn Verlaat Verdriet-werk.
Koopcontract
December 2021. Donderdagavond heeft Maartje me van vliegveld Pisa opgehaald. De volgende dag, een natte, koude, sombere, winderige dag, werken we een hele reeks noodzakelijke handelingen af, die Maartje tot in de kleinste puntjes heeft voorbereid.
In de avond van die vrijdag tekenen we het voorlopige koopcontract van de panden op de rocca van Codiponte. Voor een van deze panden teken ik. Vanaf dat moment ben ik – bij voorlopig koopcontract – eigenaar van een pand in Codiponte.
Verlangen
Pas als ik weer terug ben in Nunspeet dringt de connectie tot me door. Een oud verlangen kan, al is het vijfentwintig jaar later, vorm gaan krijgen. Een plek waar Verlaat Verdriet-ers, en andere volwassenen die hun levensverhaal willen onderzoeken – of vorm willen geven – een veilig onderdak kunnen vinden.
Avonturen
Ben je benieuwd naar mijn – en onze – avonturen op de Rocca van Codiponte? Wil je weten hoe deze plek langzaam maar zeker vorm krijgt? Wil je zien hoe hier een plek wordt gemaakt die ook jou een veilige onderkomen kan gaan bieden?
Lees dan mee op www.roccadicodiponte.blogspot.com
Je bent van harte welkom. Nu. En later.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Nog altijd geen afscheid genomen van je vader? - 17 september 2025
- De restauratie van Casa Matilda is begonnen! - 16 september 2025
- Ondersteuning in de praktijk voor Praktijk Ondersteuners Huisartsen - 14 september 2025