Pyama-Pinksterdag
Een van de vreselijkste eigentijdse woorden die ik ken: pyama-dag. Kun je je iets bedenken dat suffer is dan een pyama-dag? Echt. Een vreselijk woord. En wat deed ik tweede Pinksterdag 2022 op Terschelling? JAAA. Een pyama-dag. Een hele dag regen. Onafgebroken. Een hele dag binnen. In m’n huisje. Lezen. Lezen. En nog eens lezen.
Geen tijd verliezen
Op het allerlaatste moment voor ik naar Terschelling vertrok bestelde ik bij de plaatselijke boekhandel de biografie van Jolande Withuis over Jeanne Oosting: Geen tijd verliezen. Jeanne Bieruma Oosting. Kunstenares. Schilderes. Grafica. Biertje voor intimi.
Wat kan een regendag in je eentje in je huisje op Terschelling heerlijk zijn. Lezen. Lezen. En nog eens lezen. Over een adelijk meisje uit de vorige eeuw dat zich vrij vocht uit haar bekrompen adelijke familie. Zeer getalenteerd. Tegen de traditie en de mores van die tijd in kiest ze voor een leven als werkende vrouw die haar eigen kost verdient. Succesvol in een leven als kunstenaar, waarin ze evenzeer leed onder afwijzing. Gevoelens van afwijzing. (Innerlijke) eenzaamheid. Angst voor de toekomst. Verliesangst.
Traumasporen
Dochter van een schatrijke moeder. Een adelijke moeder, die als vierjarig kind háár moeder verloor. Geboeid lees ik dit prachtige boek van biografe Jolande Withuis. Zo mooi geschreven. Zo goed gedocumenteerd. Het leven van Jeanne Oosting. Friesland. Achterhoek. Den Haag. Parijs. Amsterdam. Achterhoek. Ik geniet van deze terugblik in de wereld van de kunst en de kunstenaars van de 20e eeuw. Een vrouwenleven van een vrijgevochten, zelfstandige vrouw. Geboren in 1898. Overleden in 1994.
Maar het meest geboeid lees ik over kwellingen die je, als je de thema’s (her)kent, voor een groot deel terug kunt leiden naar Verlaat Verdriet-thema’s. In de relatie van haar ouders. Het desastreuze huwelijk. De ingewikkelde relatie tussen een bemoeizuchtige moeder, en een naar onafhankelijkheid snakkende dochter. Aantrekken. Afstoten. In een (bijna) onophoudelijke stroom. Angst voor afwijzing. Innerlijke eenzaamheid. Eindeloos verlangen naar intieme relaties. Vernederingen. Zelfvernederingen. Wanhoop. Depressies.
Nee – ik heb geen tijd verloren op deze pyama-dag.
Lezen. Lezen. En nog eens lezen in Geen tijd verliezen.
Boek
Ben je benieuwd naar de trans-generationele traumasporen in dit boek?
Geen tijd verliezen
Tentoonstellingen
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Nog altijd geen afscheid genomen van je vader? - 17 september 2025
- De restauratie van Casa Matilda is begonnen! - 16 september 2025
- Ondersteuning in de praktijk voor Praktijk Ondersteuners Huisartsen - 14 september 2025