Regelmatig maak ik het mee. Verlaat Verdriet-ers die contact met me opnemen. Per telefoon. Per mail. Of soms in een terloops gesprek.
Vastgelopen
Sommige van deze Verlaat Verdriet-ers hebben iets bij me gedaan. Ik ken ze. Andere Verlaat Verdriet-ers ken ik niet.
Wat ze in die gevallen allemaal gemeen hebben is dat ze (weer) zijn vastgelopen. Verdrietig. Boos. Wanhopig. Angstig. Ontredderd. Ze hebben allemaal het gevoel dat ze (weer) iets zouden moeten ondernemen. In beweging komen. Doen.
Contact
We praten. Of mailen.
Ik begrijp ze.
We spreken af dat ze contact met me opnemen als ze hebben besloten (weer) een stap te zetten.
‘Ik wacht rustig af’ zeg ik dan. Of mail ik.
In veel gevallen hoor ik daarna niets meer. Of voor lange tijd niets meer. Ze kunnen weer verder met hun leven (tot ze weer zijn vastgelopen).
Nemen voor de zoveelste keer hetzelfde besluit ‘Het gaat weer goed met me. Laat maar. Ik ga er nu niet mee aan de slag (…………….ook al weet ik dat ik dat eigenlijk wel zou moeten doen…..).
De vicieuze cirkel van angst
Welk besluit neem jij als je voelt dat je (weer) bent vastgelopen? Kom je in beweging? Neem jij (weer) tijd om met je Verlaat Verdriet-thema’s aan het (ver)werk-werk te gaan?
Of stap je – gewoontegetrouw – weer in de vicieuze cirkel van angst?
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025
