‘Kijk, er zit beweging in!’ was het eerste dat bij me opkwam toen ik de titel las van het congres dat het null volgende maand organiseert – Rouw: tussen verbinden en loslaten.
Komt er eindelijk ruimte in de fasen-gerichte opvattingen van rouw(en) tot nu toe?
De manier van denken die zo bepalend is geweest voor de wijze waarop nu wordt gedacht – en wordt omgegaan – met rouw en vooral met rouwende mensen? Je moet een verlies verwerken. Je moet het verlies een plaats geven. Je moet verder met je leven. Komt er eindelijk ruimte voor opvattingen over wat een mens nodig heeft bij rouw – tijd, ruimte, aandacht, geduld, liefde – in plaats van opvattingen over wat een mens moet presteren bij rouw?
Een verlaat rouwproces is een alternerend proces, laat ik mijn Verlaat Verdriet-cliënten graag zien aan de hand van een eenvoudig schema. Een alternerend – een afwisselend – proces. Tussen verbinden en loslaten. Tussen verwerken en helen. Tussen vreugde en verdriet. Tussen gevoel en verstand. Tussen rouwen en veranderen.
Vanaf deze plaats nodig ik de LSR graag uit: neem alsjeblieft het voortouw in deze ontwikkeling! Ruimte voor rouw; ruimte voor verlate rouw; ruimte voor Verlaat Verdriet!
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- De mythe van veerkracht, en wetenschappelijk onderzoek - 15 september 2024
- Gedicht van Wislawa Szymborska: Grote pret - 11 september 2024
- Kennismaken met Casa Matilde - 9 september 2024