Zondagavond 16 mei 2021. Ik kom thuis van een lange wandeling op Landgoed Welna.
Welna. Een bijzondere plek. Een plek met een geschiedenis. Ook voor mij.
Niet in de laatste plaats door de ruimte die ik daar een aantal keren heb gehuurd voor workshops.
Workshops
De allereerste workshop voor Dochters zonder Moeder (rond 1995). Meer workshops op deze bijzondere plek volgden. Verlaat Verdriet-workshops. Workshops Dubbel Ouderverlies. Kleine groepjes. Onze eigen kookster/dochter-zonder-moeder Andrea die ons verzorgde met heerlijke maaltijden. Het Grote Huis Welna van eigenares Ida/ dochter-zonder-vader. De Buys Ballot werkruimte. De Koepel. Bos. Hei. Ruimte. Spanning: hoe zal het gaan?
Herinneringen
Herinneringen komen boven als ik hier rondloop. Al wandelend gaan de deelnemers aan deze workshops door mijn hoofd. Het begin van mijn Verlaat Verdriet-werk. Mijn eigen ontdekking van het verschil tussen ‘Ik heb levenslang, en dat is vooral de schuld van mijn stiefmoeder’ naar een levenslange ontdekkingstocht. Naar mijzelf. Naar de invloed van jong ouderverlies op de langere termijn. Niet alleen bij mijzelf, maar ook mij andere volwassenen die in hun jeugd hun ouder(s) verloren.
Bijzonder. Pijnlijk. Verdrietig. Wanhopig makend. Schokkend. Maar ook vreugdevol. En van een heel bijzondere schoonheid.
Hoe zal het gaan met de deelnemers van deze eerste workshops op Welna?
Een nieuw begin
Een bijzondere avond. Op een bijzondere plek. Met onverwacht mooi weer. In plaats van de voorspelde regen lichte het bos op in het heldere, frisse groen van de nieuwe, jonge blaadjes. Er is altijd een nieuw begin.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025