Ik begrijp het heel goed. Voor mijzelf gold dat ooit ook. Mensen die in hun jeugd hun ouder(s) hebben verloren door overlijden hebben vaak het gevoel dat ze de enigen zijn. Alsof het alleen hun is overkomen. En niemand anders. Alsof het alleen maar over henzelf gaat. Jij – Verlaat Verdriet-er – persoon met haar/zijn persoonlijke kenmerken en eigenaardigheden. Je overleden ouder – persoon met haar/zijn persoonlijke kenmerken en eigenaardigheden. Je overgebleven ouder – persoon met haar/zijn persoonlijke kenmerken en eigenaardigheden. Dan lijkt het alsof die persoonlijke omstandigheden bron zijn van alle complicaties.
Kenmerkende patronen
Als je zo lang met Verlaat Verdriet-ers werkt als ik doe, dan weet je dat dat eenzijdige perspectief niet klopt. Dat er kenmerkende patronen zijn die opgaan voor heel veel Verlaat Verdriet-ers. Dat deze verstrikkingen universeler zijn. Veel meer voorkomen bij andere Verlaat Verdriet-ers dan je denkt. Of eigenlijk: dan je weet.
Verstrikkingen
Specifieke verstrikkingen die ik altijd weer tegenkom bij Verlaat Verdriet-ers zijn de verstrikkingen tussen Verlaat Verdriet-ers als enigst kind met hun moeder, na het verlies van hun vader.
‘Ik weet niet of ik het verdriet voel van mijn moeder, of dat het mijn eigen verdriet is.’
‘Mijn moeder wilde eigenlijk nergens meer heen zonder mij.’
‘Andere mensen zien mijn moeder altijd als een heel sociale vrouw. Maar voor mij was ze niet beschikbaar.’
‘Jij hebt nu een andere rol gekregen.’
‘Mijn moeder was altijd bang dat ze mij ook zou verliezen.’
Mijnenveld
Meer informatie over verstrikkingen bij Verlaat Verdriet in de module Mijnenveld.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025
