Anne deelt het lied Anne van Herman van Veen met ons.
Bij het lied ‘Anne’ van Herman van Veen moet ik iedere keer huilen.
Papa luisterde dat lied erg graag zei mama.
Hij moest er soms van huilen omdat het precies beschreef wat hij voelde, vertelde mama mij.
Mama heeft het ook namens papa in mijn poëziealbum geschreven, omdat hij dit zelf niet meer kon.
Ik mis hem echt nog steeds heel erg!
Anne,
6 jaar toen ze haar vader verloor,
nu 22 jaar.
Herman Van Veen – Anne
Er waren mooie baby’s bij,
maar niet zo lief als jij,
Anne.
Van al dat wit
en zoveel licht
gingen van schrik
je ogen dicht,
Anne.
Even kreeg ik kriebels in mijn keel
maar je had geen pink teveel,
Anne.
Ik stond te blozen
was zo blij,
jij moest er haast
van lachen,
Anne.
Anne,
de wereld is niet mooi,
maar jij
kan haar een beetje
mooier kleuren
Anne,
je hebt nog heel wat voor de boeg,
maak je geen zorgen,
daarvoor is het nog te vroeg,
veel te vroeg.
De wijzers van de klok gaan snel,
dat merk je later wel,
Anne.
Van de pot naar de w.c.
gaat een, twee, huppekee,
Anne.
Je hebt net je bromtol uitgepakt
of je bent alweer een jaar
ouder.
Voor ik goeiemorgen zeg,
ben jij op je brommer weg,
Anne.
Anne,
de wereld is niet mooi,
maar jij
kan haar een beetje
mooier kleuren.
Anne,
je hebt nog heel wat voor de boeg,
Maak je geen zorgen,
daarvoor is het nog te vroeg,
veel te vroeg.
Er waren mooie baby’s bij,
Maar niet zo lief als jij,
Anne.
Alleen de ogen van je moeder
waren net zo mooi als jij,
Anne.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Narcis, boek van Judith Fanto - 6 december 2025
- Hulpverlening en ervaring ontmoeten elkaar bij symposium - 20 november 2025
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025