‘Heb je nog altijd geen afscheid genomen van je vader?’
Dit is het verhaal dat een Verlaat Verdriet-ster me vorige week vertelde over haar ervaringen met verlies- en rouwdeskundigen.
Deze Verlaat Verdriet-ster, nu rond de zestig, verloor haar vader in haar kleutertijd. Ze was recent aanwezig bij een lezing van een veel gevraagd, en veel geprezen, verliesdeskundig wetenschapper met aanleg voor empathie. Zij hoort zijn lezing aan. Zijn lezing over verlies. Over rouw. Hij geeft voorbeelden die aanwezigen raken. Diep raken. Over mensen die verliezen lijden. Over kinderen. Ook over kinderen die hun ouder verliezen vertelt hij aangrijpende verhalen. Over Verlaat Verdriet en verlate rouw heeft hij het niet. Na afloop van de lezing stapt de Verlaat Verdriet-ster naar de spreker. Ze wil hem vertellen over haar verlieservaring. Het rouwproces waar ze nu middenin zit. Ze vertelt hem dat ze op haar vijfde haar vader verloor. Hij kijkt naar haar. Afkeurend. Zegt: ‘Heb je nog altijd geen afscheid genomen van je vader?’
Verbijsterend
Ze is verbijsterd door deze reactie. Ongeveer in dezelfde week heeft deze Verlaat Verdriet-ster een overeenkomende ervaring. Deze keer met een hoogleraar die zich bezighoudt met verlies en rouw. Ook hier een inleiding die stevig resoneert bij aanwezigen die zich herkennen in zijn verhalen. In zijn voorbeelden. Na afloop stapt ze ook naar deze professor. Stelt zich voor. Vraagt hem naar zijn bevindingen met Verlaat Verdriet en verlate rouw. Hij kijkt haar glazig aan. Geen idee waar ze het over heeft.
Nog maar weer eens
Nog altijd (b)lijken verlies- en rouwdeskundigen, professoren incluis, wat Verlaat Verdriet en verlate rouw betreft de Gordiaanse knoop niet ontward te hebben. Dus vooruit: nog maar weer een keer: wij zijn geen onmondige kinderen die hun ouder(s) hebben verloren. Wij zijn volwassen mensen die in hun kindertijd hun ouder(s) hebben verloren. Volwassen mannen. Volwassen vrouwen. Met een verleden. Met een heden. En met een toekomst. Met een verhaal. Een levensverhaal. Beschadigd. Vastgelopen. Maar niet verwoest. En ook niet onmondig.
Meer lezen
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Nog altijd geen afscheid genomen van je vader? - 17 september 2025
- De restauratie van Casa Matilda is begonnen! - 16 september 2025
- Ondersteuning in de praktijk voor Praktijk Ondersteuners Huisartsen - 14 september 2025