Op de één of andere manier was ze tot een paar jaar geleden aan mijn aandacht ontsnapt. Misschien was ze er al lang, maar was ik me niet bewust van haar millennia-oude aanwezigheid. Bicaudata. De twee-staartige meermin. Bicaudata, Sirene, Freya … Lees verder
Eigenlijk stond er al een begin klaar voor een blog over verliesangst (‘In de houdgreep van verliesangst‘). Maar, vanochtend las ik in Volkskrant Magazine – 11 juni 2021 – het interview met oud-politica Hedy d’ Ancona (1937) ‘Niks geen treurwilg‘. … Lees verder
Na het levens-veranderende verlies van je ouder(s) maakte je een abrupte scheiding tussen verstand en gevoel. Je verloor vertrouwen in het leven. Kon niet meer onbevangen aanwezig zijn. Je hoofd – je verstand – nam de regie over je leven … Lees verder
Lang ben ik er totaal van overtuigd geweest. De tweede vrouw van mijn vader – ‘mijn stiefmoeder’ – heeft mijn leven verziekt. Voorgoed. Haar schuld. Daar kom ik nooit meer vanaf. Ik worstelde ermee. Jaar in jaar uit. En kwam … Lees verder
‘Het moet nu maar eens over zijn.’ Een groot verlangen van veel Verlaat Verdriet-ers. Misschien wel het grootste verlangen. Het moet nu maar eens over zijn Vandaag werd ik me er weer eens van bewust. Het moet nu maar eens … Lees verder
Waaraan herken je een Verlaat Verdriet-er? Nou – bijvoorbeeld aan haar/zijn onvermogen om hulp te vragen. Je verloor als kind je ouder. Gooide van binnen de deur dicht. Bouwde een muur om je heen. ‘Ik red mezelf wel. ‘Doe het … Lees verder
Twee Verlaat Verdriet-ers in de workshop. Beiden verloren heel jong hun ouder. De ene vrouw verloor haar moeder. De andere vrouw verloor haar vader. ‘Ik was te jong’ vertelt de ene vrouw. ‘Ik heb helemaal geen eigen herinneringen aan mijn … Lees verder
‘Eindelijk durf ik het onder ogen te zien.’ Aan het einde van de workshop kijkt een van de deelnemers ons wat onzeker aan. Of eigenlijk moet ik zeggen: wat onwennig aan. ‘Nu durf ik het eindelijk onder ogen te zien. … Lees verder
Goed gedaan, jongen Een vakantieweek op Terschelling. In onze Aquamarijn. Jongetje van acht. Zijn moeder. En ik. Ik zie jongetje van acht gaan. Naar zelfstandigheid. Zelfredzaamheid. Zelfvertrouwen. Naar ZELF. Hoe jongetje van acht ’s ochtends vroeg goedgehumeurd z’n bed uitkomt. … Lees verder
‘Er zit een zwart gat in me’ Het is minstens 40 jaar geleden. Ik volgde een opleiding tot Humanistisch Uitvaartbegeleider en moest iets over mezelf vertellen. Nog nooit had ik iets gezegd over dat zwarte gat. Tegen niemand. Nog nooit … Lees verder