Alweer een jaar voorbijgegaan.
Een jaar met een cyclus van de jaartraining De kunst van het verbinden.
De laatste dag van de jaartraining is een dag met rituelen. Met symbolen.
Een dag dus waarin gevoelens (tastbare) vormen krijgen.
Groots, soms te groot
Regelmatig merk ik hoe lastig het voor cursisten kan zijn om vorm te geven aan gevoelens.
Rituelen en symbolen: bij veel mensen roepen ze drempels op. Het moet dan te groots zijn. Te veel. Gevoelens van: ‘Dat kan ik niet’ of ‘Ik heb niks met rituelen en symbolen’ steken de kop op.
Het helpt altijd om mensen voor wie rituelen en symbolen drempels opwerpen te laten zien – en te laten ervaren – dat het, zeker in de jaartraining, gaat om dat wat dichtbij ligt. Voor het grijpen, zeg maar.
Athena
Rouwend
Zelf heb ik altijd een bijzondere verbinding gevoeld met de Griekse godin Pallas Athena.
Godin van de hemel.
Van wijsheid.
Van kunst.
Van krijgskunst.
Van vrede.
Ik denk dan meteen aan twee reliëfs. Het ene reliëf laat Pallas Athena zien.
Moe van de strijd.
Vermoeid. Rouwend om de geleden verliezen.
Voortsnellend
Het andere reliëf, één van mijn grote favorieten: een snel lopende Athena.
Op weg naar de strijd doet ze nog net even haar sandaal goed.
Overwinningsbeeld
Vorige week bracht ik een bezoekje aan de kringloopwinkel. Daar stond ze ineens. In het klein. Het beeld van Athena Parthenos. Eén van mijn andere favoriete beelden. De Nikè Athena – godin van de overwinning. Al zal de Romeinse kopie – het enige wat ons nog rest van dit enorme beeld (34 m hoog, van ivoor en goud) – nooit echt een plaatsje krijgen in mijn hart. Ik voel de aanwezigheid van het oorspronkelijke beeld van de Griekse beeldhouwer Pheidias met name in de symboliek van de vele overwinningstekens die dit beeld rijk is.
Vind ik het mooi? Nou nee.
Kopen? Niet doen. Ik heb al zoveel.
Ik loop de winkel uit. Nog voor ik bij de auto ben keer ik om. Nooit eerder heb ik dit overwinningsbeeld in een kringloopwinkel aangetroffen (In Athene word je vast met d’r doodgegooid!).
Ik loop terug.
Ik koop Athena.
Ik neem d’r mee naar m’n huis.
Ik zet Athena op m’n schoorsteenmantel.
Ze ziet eruit als een tevreden Italiaanse matrone.
Maar ja: dat heb je met die Romeinse kopieën.
Dichtbij
Rituelen?
Symbolen?
Vormgeven?
Ze zijn dichterbij dan je waarschijnlijk denkt.
Kijk om je heen.
Het is er allemaal.
Ook voor jou.
Laatste berichten van Titia Liese (toon alles)
- Verdriet verwerken en verlies verwerken - 2 oktober 2025
- Verlaat Verdriet: eye-openers voor hulpverleners - 30 september 2025
- Verlaat Verdriet en verlate rouw onderbrengen in opleidingspogramma’s - 27 september 2025